Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
réttilbeina, sonar Haraldz hárfagra. Eyvindr var seiðmaðr ok
allmjǫk fjǫlkunnigr. Óláfr konungr lét skipa þessum mǫnnum
ǫllum í eina stofu ok lét þar vel um búask, lét gera þeim þar
veizlu ok fá þeim sterkan drykk, ok þá er þeir váru druknir, lét
Óláfr leggja eld í stofuna ok brann stofa sú ok alt þat fólk, er
þar var inni, nema Eyvindr kelda komsk út um ljórann ok svá
í brot; en er hann var langt í brott kominn, fann hann menn þá
á leið sinni, er fara ætluðu til konungs, ok bað þá svá segja
konungi, at Eyvindr kelda var brot kominn ór eldinum ok hann
mun aldri síðan koma á vald Óláfs konungs, en hann mun alt
fara á sǫmu leið, sem fyrr gerði hann um alla kunnostu sína. En
er þessir menn kómu á fund Óláfs konungs, þá segja þeir slíkt
frá Eyvindi, sem hann hafði þeim boðit. Konungi lætr illa yfir,
er Eyvindr var eigi dauðr.
K. 63. Dráp Eyvindar keldu.
Óláfr konungr fór, er váraði, út eptir Vikinni ok tók veizlur
at stórbúum sínum ok sendi boð alt um Víkina, at hann vill lið
hafa úti um sumarit ok fara norðr í land. Síðan fór hann norðr
á Agðir; ok er á leið langafǫstu, þá sótti hann norðr á Rogaland
ok kom páskaaptan i Kǫrmt á Ǫgvaldznes. Var þar búin fyrir
honum páskaveizla; hann hafði nær ccc. manna. Þá sǫmu nótt
kom þar við eyna Eyvindr kelda; hann hafði langskip alskipat;
váru þat alt seiðmenn ok annat fjǫlkyngisfólk. Eyvindr gekk
upp af skipi ok sveit hans ok mǫgnuðu fjǫlkyngi sína. Gerði
Eyvindr þeim hulizhjálm ok þokumyrkr svá mikit, at konungr
ok lið hans skyidi eigi mega sjá þá. En er þeir kómu mjǫk svá
til bœjarins á Ǫgvaldznesi, þá gerðisk ljóss dagr; varð þá mjǫk
annan veg, en Eyvindr hafði ætlat; þá kom mjǫrkvi sá, er hann
hafði gǫrt með fjǫlkyngi, yfir hann ok hans fǫruneyti, svá at
þeir sá eigi heldr augum en hnakka, ok fóru alt í hring ok kring.
En varðmenn konungs sá þá, hvar þeir fóru, ok vissu eigi, hvat
lið þat var. Var þá sagt konungi, stóð hann þá upp ok alt liðit ok
klæddisk. En er konungr sá, hvar þeir Eyvindr fóru, bað hann
sína menn vápna sik ok ganga til ok vita, hvat mǫnnum þat væri.
En er konungsmenn kendu þar Eyvind, þá tóku þeir hann hǫndum
ok alla þá ok leiddu þá til konungs. Segir þá Eyvindr allan
atburð um sína ferð. Síðan lét konungr taka þá alla ok flytja í
flœðisker ok binda þá þar. Lét Eyvindr svá líf sitt ok allir þeir.
Er þat síðan kallat Skrattasker.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
