Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 64. Frá Óláfi konungi ok vélum Óðins.
Svá er sagt, þá er Óláfr konungr var á veizlunni á
Ǫgvaldznesi, at þar kom eitt kveld maðr gamall ok orðspakr mjǫk, hafði
hǫtt síðan; hann var einsýnn; kunni sá maðr segja af ǫllum
lǫndum. Hann kom sér í tal við konung; þótti konungi gaman
mikit at rœðum hans ok spurði hann margra hluta, en gestrinn
fekk órlausn til allra spurninga, ok sat konungr lengi um kveldit;
þá spyrr konungr, ef hann vissi, hverr Ǫgvaldr hafði verit, er
nesit ok bœrinn var við kendr. Gestrinn segir, at Ǫgvaldr
var konungr ok hermaðr mikill ok blét kú eina mest ok
hafði hann hana með sér, hvargi er hann fór, ok þótti honum þat
heilnæmligt at drekka jafnan mjólk hennar — »Ǫgvaldr konungr
barðisk við konung þann, er Varinn hét; í þeiri orrostu fell
Ǫgvaldr konungr; var hann þá hér heygðr skamt frá bœnum ok
settir upp bautasteinar, þeir er hér standa enn. En í annan stað
skamt heðan var heygð kýrin«. Slíka hluti sagði hann ok marga
aðra frá konungum eða ǫðrum fornum tíðendum. En er lengi
var setit um nóttina, þá minti byskup konung á, at mál væri at
ganga at sofa; gerði konungr þá svá. En er hann var af klæddr
ok hafði í rekkju lagzk, þá settisk gestrinn á fótskǫrna ok talaði
enn lengi við konung. Þótti konungi orðz vant, er annat var
mælt. Þá mælti byskup til konungs, segir, at mál væri at sofa;
gerði konungr þá svá, en gestrinn gekk út. Lítlu síðarr vaknaði
konungr ok spurði þá eptir gestinum ok bað hann kalla til sín,
en gestr fansk þá hvergi. Eptir um morgininn lét konungr kalla
til sín steikara ok þann, er drykkinn varðveitti, ok spyrr, ef
nǫkkurr ókunnr maðr hefði komit til þeira. Þeir segja, þá er
þeir skyldu matbúa, kom þar maðr nǫkkurr ok sagði, at furðuill
slátr suðu þeir til konungs borðz; síðan fekk hann þeim ii.
nautssíður digrar ok feitar, ok suðu þeir þær með ǫðru slátri. Þá segir
konungr, at þá vist alla skyldi ónýta, segir, at þetta myndi engi
maðr verit hafa, ok þar myndi verit hafa Óðinn, sá er heiðnir
menn hǫfðu lengi á trúat, sagði, at Óðinn skyldi þá engu áleiðis
koma at svíkja þá.
K. 65. Þing í Þrándheimi.
Óláfr konungr dró þá saman lið mikit austan ór landi um
sumarit ok helt liði því norðr til Þrándheims ok lagði fyrst inn
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
