Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
þá bauð konungr Kjartani at taka við kristni. Kjartan segir,
at hann vill því eigi níta, ef hann skal þá hafa vináttu konungs.
Konungr heitr honum vináttu sinni fullkominni, ok semja þeir
konungr þetta sáttmál milli sín. Annan dag eptir var Kjartan
skírðr ok Bolli Þorláksson frændi hans ok alt fǫruneyti þeira;
var Kjartan ok Bolli í boði konungs, meðan þeir váru í hvítaváðum,
ok var konungr allkærr til þeira.
K. 83. Skírðr Hallfrøðr vandræðaskáld.
Óláfr konungr gekk einn dag úti á stræti, en menn nǫkkurir
gengu í móti þeim, ok sá, er fyrstr gekk, fagnaði konungi.
Konungr spurði þann mann at nafni, sá nefndisk Hallfrøðr. Þá
mælti konungr: »ertu skáldit?«. Hann segir :»kann ek yrkja«.
Þá mælti konungr: »þú munt vilja taka kristni ok gerask síðan
minn maðr«. Hann segir: »kostr skal á því vera, at ek mun
skírask, ef þú, konungr, veitir mér sjálfr guðsifjar; af engum
manni ǫðrum vil ek þat þiggja«. Konungr segir: »ek vil þat
gera«. Var þá Hallfrøðr skírðr ok helt konungr honum undir
skírn. Síðan spurði konungr Hallfrøð: »viltu nú gerask minn
maðr?«. Hallfrøðr segir: »ek var fyrr hirðmaðr Hákonar jarls;
nú vil ek ekki gerask þér handgenginn ok engum ǫðrum
hǫfðingjum, nema þú heitir mér því, at mik hendi enga þá hluti, er
þú rekir mik frá þér«. »Svá at einu er mér sagt, segir konungr,
frá þér, Hallfrøðr, at þú ert ekki svá vitr eða spakr, at mér er
ørvænt, at þú gerir þá hluti, er ek vil fyrir engan mun við sœma.«
»Dreptu mik þá« segir Hallfrøðr. Konungr mælti: »þú ert
vandræðaskáld, en minn maðr skaltu nú vera«. Hallfrøðr svarar:
»hvat gefr þú, konungr, mér at nafnfesti, ef ek skal heita
vandræðaskáld?«. Konungr gaf honum sverð, ok fylgði engi
umgerð. Konungr mælti: »yrk nú vísu um sverðit ok lát sverð
vera í hverju vísuorði«. Hallfrøðr kvað:
156. Eitt es sverð, þats, sverða,
sverðauðgan mik gerði,
fyr svipnjǫrðum sverða
sverðótt mun nu verða;
muna vansverðat verða,
(verðr emk þriggja sverða)
jarðar hljótr, ef yrði
umbgerð at því sverði.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
