Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 84. Skírðir Íslendingar.
Þetta sama haust kom Þangbrandr prestr af Íslandi til Óláfs
konungs ok segir sínar farar eigi sléttar, segir, at Íslendingar
hǫfðu gǫrt nið um hann, en sumir vildu drepa hann, ok lét enga
ván, at þat land myndi kristit verða. Óláfr konungr varð svá
óðr ok reiðr, at hann lét blása ǫllum islenzkum mǫnnum saman,
þeim er þar váru í bœnum, ok mælti síðan, at alla skyldi drepa.
En Kjartan ok Gizurrr ok Hjalti ok aðrir þeir, er þá hǫfðu við
kristni tekit, gengu til hans ok mæltu: »eigi muntu, konungr,
vilja ganga á bak orðum þínum, þvíat þú mælir svá, at engi
maðr skal svá mikit hafa gǫrt til reiði þinnar, at eigi viltu þat
upp gefa þeim, er skírask vilja ok láta af heiðni. Nú vilja
þessir allir íslenzkir menn, er hér eru nú, skírask láta, en vér
munum finna bragð þat til, er kristni mun við gangask á Íslandi;
eru hér margir ríkra manna synir af Íslandi, ok munu feðr þeira
mikit liðsinni veita at þessu máli. En Þangbrandr fór þar, sem
hér með yðr, með ofstopa ok manndráp, ok þolðu menn honum
þar ekki slíkt«. Tók þá konungr at hlýða á slíkar rœður; váru
þá skírðir allir íslenzkir menn, þeir sem þar váru þá.
K. 85. Frá íþróttum Óláfs konungs.
Óláfr konungr var mestr iþróttamaðr i Nóregi, þeira, er
menn hafa frá sagt, um alla hluti; hverjum manni var hann
sterkari ok fimari, ok eru þar margar frásagnir ritaðar um þat;
ein sú, er hann gekk i Smalsarhorn ok festi skjǫld sinn í
ofanvert bjargit, ok enn þat, er hann hjalp hirðmanni sínum, þeim
er áðr hafði klifit bjargit, svá at hvárki mátti komask upp né
ofan, en konungr gekk til hans ok bar hann undir hendi sér
ofan á jǫfnu. Óláfr konungr gekk eptir árum útbyrðis, er menn
hans røru á Orminum, ok hann lék at þrimr handsǫxum, svá at
jafnan var eitt á lopti, ok hendi æ meðalkaflann. Hann vá
jafnt báðum hǫndum ok skaut ii. spjótum senn. Óláfr konungr
var allra manna glaðastr ok leikinn mjǫk, blíðr ok lítillátr,
ákafamaðr mikill um alla hluti, stórgjǫfull, sundrgerðamaðr mikill,
fyrir ǫllum mǫnnum um frœknleik í orrostum, allra manna
grimmastr, þá er hann var reiðr, ok kvalði óvini sína mjǫk, suma
brendi hann í eldi, suma lét hann ólma hunda rífa í sundr, suma
lemja eða kasta fyrir hábjǫrg. Váru af þeim sǫkum vinir hans
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
