Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
þeir vissi, hverr þar skaut, en jamskjótt kom ǫnnur ǫr, svá nær
jarli, at flaug milli síðunnar ok handarinnar ok svá aptr í
hǫfðafjǫlina, at langt stóð út broddrinn. Þá mælti jarl við þann
mann, er sumir nefna Finn, en sumir segja, at hann væri finzkr,
— sá var inn mesti bogmaðr —: »skjóttu mann þann inn mikla
í krapparúminu«. Finnr skaut, ok kom ǫrin á boga Einars
miðjan í því bili, er Einarr dró it iii. sinn bogann; brast þá
boginn í ii. hluti. Þá mælti Óláfr konungr: »hvat brast þar svá
hátt?«. Einarr svarar: »Nóregr ór hendi þér konungr«. »Eigi
mun svá mikill brestr orðinn, segir konungr, tak boga minn
ok skjót af« — ok kastaði boganum til hans. Einarr tók bogann
ok dró þegar fyrir odd ǫrvarinnar ok mælti: »ofveykr, ofveykr
allvaldz bogi« — ok kastaði aptr boganum, tók þá skjǫld sinn
ok sverð ok barðisk.
K. 109. Frá Óláfi konungi.
Óláfr konungr Tryggvason stóð í lypting á Orminum ok
skaut optast um daginn, stundum bogaskoti, en stundum
gaflǫkum ok jafnan tveim senn. Hann sá fram á skipit ok sá sína
menn reiða sverðin ok hǫggva títt ok sá, at illa bitu, mælti þá
hátt: »hvárt reiðið þér svá slæliga sverðin, er ek sé, at ekki
bíta yðr?«. Maðr sagði: »sverð vár eru slæ ok brotin mjǫk«.
Þá gekk konungr ofan í fyrirrúmit ok lauk upp hásætiskistuna,
tók þar ór mǫrg sverð hvǫss ok fekk mǫnnum; en er hann tók
niðr inni hœgri hendi, þá sá menn, at blóð rann ofan undan
brynstúkunni; engi veit, hvar hann var sárr.
K. 110. Upganga á Orminn.
Mest var vǫrnin á Orminum ok mannskœðust af
fyrirrúmsmǫnnum ok stafnbúum; þar var hvártveggja valit mest
mannfólkit ok hæst borðin. En er lið fell fyrst um mitt skip ok þar
er fátt stóð upp mannanna um sigluskeiðit, þá réð Eiríkr jarl
til upgǫngunnar ok kom upp á Orminn með xv. mann. Þá kom
í móti honum Hyrningr, mágr Óláfs konungs, með sveit manna,
ok varð þar inn harðasti bardagi, ok lauk svá, at jarl hrǫkk
ofan aptr á Barðann, en þeir menn, er honum hǫfðu fylgt, fellu
sumir, en sumir váru særðir; þess getr Þórðr Kolbeinsson:
172. Þar vas hjalmaðs herjar
Hropts við dreyrgar toptir
—— —— —— —— —— ——
—— —— —— —— —— ——
orð fekk gótt, es gerði
grams vǫrn blǫ́um hjǫrvi,
(hǫll bilar hára fjalla)
Hyrningr (áðr þat fyrnisk).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
