- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
196

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

mælti: »vera má svá, ef guð vill«. Ganga þá ofan til skipa ok
siglðu suðr til ülfasunda. Þar spurðu þeir til Hákonar jarls, at
hann var suðr i Sogni, ok var hans þá ván norðr, þegar er byr
gæfi, ok hafði hann eitt skip.

K. 30. Tekinn Hákon jarl i Sauðungssundi.

Óláfr konungr helt inn af leið skipum sínum, er hann kom
suðr yfir Fjalir, ok snøri inn til Sauðungssunda ok lagðisk þar,
lágu sínum megin sundzins hváru skipinu ok hǫfðu milli sín kaðal
digran. Á þeiri sǫmu stundu røri at sundinu Hákon jarl
Eiríksson með skeið skipaðri, ok hugðu þeir vera í sundinu kaupskip
ii., róa þeir í sundit fram milli skipanna. Nú draga þeir Óláfr
konungr strenginn upp undir miðjan kjǫl skeiðinni ok undu með
vindásum; þegar er nǫkkur festi, gekk upp aptr en steypðisk
fram, svá at sjárinn fell inn um sǫxin, fyldi skeiðna ok þvi næst
hólfði. Óláfr konungr tók þar af sundi Hákon jarl ok alla þá
menn hans, er þeir náðu handtaka, en suma drápu þeir, en sumir
sukku niðr; svá segir Óttarr:

32. Blágjóða, tókt, bræðir
bengjalfrs, ok þá sjalfa,
skatti gnœgðr, með skreyttu
skeið Hǫ́konar reiði;
ungr sóttir þú, Þróttar
þings mágrennir, hingat
(máttit jarl) þaus ǫ́ttuð
áttlǫmd (fyr því standa).


Hákon jarl var upp leiddr á skipit konungs; var hann allra
manna fríðastr, er menn hǫfðu sét; hann hafði hár mikit ok
fagrt sem silki, bundit um hǫfuð sér gullhlaði; settisk hann í
fyrirrúmit. Þá mælti Óláfr konungr: »eigi er þat logit af yðr
frændum, hversu fríðir menn þér eruð sýnum, en farnir eruð
þér nú at hamingju«. Þá segir Hákon: »ekki er þetta óhamingja,
er oss hefir hent; hefir þat lengi verit, at ýmsir hafa sigraðir
verit; svá hefir ok farit með yðrum ok várum frændum, at ýmsir
hafa betr haft, en ek lítt kominn af barnsaldri; váru vér nú ok
ekki vel við komnir at verja oss, vissum vér nú ekki vánir til
ófriðar; kann vera, at oss takisk annat sinn betr til en nú«. Þá
svarar Óláfr konungr: »grunar þik ekki þat, jarl, at hér hafi svá
at borit, at þú mynir hvárki fá heðan í frá sigr né ósigr?«. Jarl
segir: »þér munuð ráða, konungr, at sinni«. Þá segir Óláfr
konungr: »hvat viltu til vinna, jarl, at ek láta þik fara, hvert
er þú vill, heilan ok ósakaðan?«. Jarl spyrr, hvers hann vildi
beiðask. Konungr segir: »enskis annars en þú farir ór landi ok
gefir svá upp ríki yðart ok sverir þess eiða, at þér haldið eigi

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0206.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free