Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
skal ríki fá eða eigi; en ef hann verðr einvaldzkonungr yfir Nóregi,
þá mun sá þykkja betr hafa, er stœrri hluti á til at telja við hann
um hans vináttu. Nú hefir hann í engan stað meira kost en einn
hverr várr, en því minna, at vér hǫfum nǫkkur lǫnd ok ríki til
forráða, en hann hefir allz engi; erum vér ok eigi síðr óðalbornir til
konungdóms. Nú viljum vér gerask svá miklir líðsinnismenn
hans, at unna honum innar œztu tígnar hér í landi ok fylgja
þar at með ǫllum várum styrk. Hví myni hann oss þat eigi
vel launa ok lengi muna með góðu, ef hann er svá mikill
manndómsmaðr, sem ek hygg ok allir segja? Nú munum vér á
þá hættu leggja, ef ek skal ráða, at binda við hann vináttu«.
Eptir þat stóð upp hverr at ǫðrum ok talaði, ok kom þar niðr,
at þess váru flestir fúsari at binda félagskap við Óláf konung.
Hann hét þeim sinni vináttu fullkominni ok réttarbót, ef hann
yrði einvaldzkonungr yfir Nóregi. Binda þeir þá sætt sina
með svardǫgum.
K. 37. Gefit Óláfi konungsnafn.
Eptir þat stefndu konungar þing; þá bar Óláfr konungr
upp fyrir alþýðu þessa ráðagørð ok þat tilkall, er hann hefir
þar til ríkis, biðr þá bœndr sér viðrtǫku til konungs yfir landi,
heitr þeim þar í móti lǫgum fornum ok því, at verja land fyrir
útlendum her ok hǫfðingjum; talar hann um þat langt ok snjalt
ok fekk góðan róm at máli sínu. Pá stóðu upp konungar ok
tǫluðu annarr at ǫðrum, ok fluttu allir þetta mál ok ørendi fyrir
lýðinum. Varð þat þá at lykðum, at Óláfi var gefit
konungsnafn yfir landi ǫllu ok dœmt honum land at uplenzkum lǫgum.
K. 38. Ferð Óláfs konungs um Uplǫnd.
Þá hóf Óláfr konungr upp ferð sína ok lét bjóða upp veizlur
fyrir sér, þar sem konungsbú váru; fór hann fyrst um Haðaland,
ok þá sótti hann norðr í Guðbrandzdala; fór þá svá sem Sigurðr
sýr hafði getit, at lið dreif til hans svá mart, at hann þóttisk
eigi hálft þurfa, ok hafði hann þá nær ccc. manna. Þá endusk
honum ekki veizlurnar, sem ákveðit var; þvíat þat hefir verit
siðvenja, at konungar fóru um Uplǫnd með lx. manna eða lxx.,
en aldri meirr en c. manna. Fór konungr skjótt yfir ok var
eina nótt í sama stað. En er hann kom norðr til fjallz, þá
byrjar hann ferð sína, kømr norðr um fjallit ok fór til þess,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
