Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 47. Frá liði Óláfs konungs.
Þá helt Óláfr konungr sínu liði út eptir Víkinni; var þá
skamt í milli þeira, vissu þá hvárir til annarra laugardag fyrir
pálmsunnudag. Óláfr konungr hafði þat skip, er kallat var
Karlhǫfði, þar var á framstafni skorit konungshǫfuð; hann sjálfr
hafði þat skorit. Þat hǫfuð var lengi síðan haft í Nóregi á
skipum þeim, er hǫfðingjar stýrðu.
K. 48. Tala Óláfs konungs.
Sunnudagsmorgininn, þegar er lýsti, stóð Óláfr konungr upp
ok klæddisk, gekk á land, lét þá blása ǫllu liðinu til landgǫngu.
Þá átti hann tal við liðit ok segir alþýðu, at hann hefir þá spurt,
at skamt mun milli þeira Sveins jarls: »skulum vér nú, segir
hann, við búask, þvíat skamt mun vera til fundar várs; vápnisk
menn nú ok búi hverr sik ok sitt rúm, þar er áðr er skipat, svá
at allir sé þá búnir, et ek læt blása til brautlǫgunnar; róum síðan
samfast, fari engir fyrr en allr ferr flotinn, dvelisk ok engi þá
eptir, er ek rœ ór hǫfninni, þvíat eigi megum vér vita, hvárt vér
munum jarlinn hitta, þar er nú liggr hann, eða munu þeir sœkja
í móti oss; en ef fund várn berr saman ok takisk orrosta, þá
heimti várir menn saman skipin ok sé búnir at tengja; hlífum
oss fyrst ok gætum vápna várra, at vér berim eigi á sæ eða
kastim á glæ; en er festisk orrosta ok skipin hafa saman bundizk,
gerið þá sem harðasta hríðna, ok dugi hverr sem mannligast«.
K. 49. Orrosta fyrir Nesjum.
Óláfr konungr hafði á sínu skipi c. manna, ok hǫfðu allir
hringabrynjur ok valska hjálma; flestir hans menn hǫfðu hvíta
skjǫldu ok á lagðr inn helgi kross með gulli, en sumir dregnir
rauðum steini eða blám; kross lét hann ok draga í enni á ǫllum
hjálmum með bleiku. Hann hafði hvítt merki, þat var ormr. Þá
lét hann veita sér tíðir; gekk síðan á skip sitt ok bað menn snæða
ok drekka nǫkkut. Síðan lét hann blása herblástr ok leggja út
ór hǫfninni. En er þeir kómu fyrir hǫfnina, þar er jarl hafði
legit, þá var lið jarls vápnat ok ætlaði þá at róa út ór
hǫfninni; en er þeir sá konungslið, þá tóku þeir at tengja
skipin ok settu upp merki ok bjoggusk við. En er Óláfr konungr
sá þat, þá greiddu þeir atróðrinn, lagði konungr at jarls skipi;
tóksk þar þá orrosta; svá segir Sigvatr skáld:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
