210 (Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur)

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

38. Veitti sókn, þars sótti,
siklingr firum mikla,
(blóð fell rautt á Róða
rein) i hǫfn at Sveini;
snjallr helt at, sás olli
eirlaust konungr, þeira,
en Sveins liðar, sýnum
saman bundu skip, fundi.

Hér segir þat, at Óláfr konungr helt til orrostu, en Sveinn lá
fyrir í hǫfninni. Sigvatr skáld var þar í orrostu; hann orti þegar
um sumarit eptir orrostu flokk þann, er Nesjavísur eru kallaðar,
ok segir þar vandliga frá þessum tíðendum:

39. Þat erumk kunt, hvé kennir
Karlhǫfða lét jarli
odda frosts fyr austan
Agðir nær of lagðan.

Orrosta var in snarpasta, ok var þat langa hríð, er ekki mátti
yfir sjá, hvernug hníga myndi; fell þá mart af hvárumtveggjum
ok fjǫlði varð sárt; svá segir Sigvatr:

40. Vasa sigmána Sveini
sverða gnýs at frýja
góðs né gǫrrar hríðar
gunnreifum Áleifi,
þvít kvistingar kostu
(koma herr í stað verra)
ǫ́ttu sín, þars sóttusk,
seggir hvárra tveggja.

Jarl hafði lið meira, en konungr hafði einvala lið á sínu skipi, þat
er honum hafði fylgt í hernaði, ok búit svá forkunnliga, sem fyrr
var sagt, at hverr maðr hafði hringabrynju; urðu þeir ekki
sárir; svá segir Sigvatr:

41. Teitr, sák okr í ítru
allvalds liði falla
(gerðisk harðr) of herðar
hjǫrdynr) svalar brynjur;
en mín at flug fleina
falsk und hjalm enn valska
(okr vissak svá, sessi)
svǫrt skǫr (við her gǫrva).

En er lið tók at falla á skipum jarls, en sumt sárt, ok þyntisk þá
skipanin á borðunum.

K. 50. Flótti Sveins jarls.

Þá réðu til upgǫngu menn Óláfs konungs; var þá merkit
upp borit á þat skip, er næst var jarlsskipi, en konungr sjálfr
fylgði fram merkinu; svá segir Sigvatr:

42. Stǫng óð gylt þars gengum
Gǫndlar serks und merkjum
gnýs fyr gǫfgum ræsi
greiðendr á skip reiðir;
þági vas, sem þessum
þengils, á jó strengjar,
mjǫð, fyr málma kveðju,
mær heiðþegum bæri.

Þar var snǫrp orrosta, ok fellu mjǫk Sveins menn, en sumir
hljópu þá fyrir borð; svá segir Sigvatr:

43. Vér drifum hvatt, þars heyra
hátt vápna-brak knátti,
(rǫnd klufu roðnir brandar)
reiðir upp á skeiðar;

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >> https://runeberg.org/heimskring/0220.html

		Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur / 210 (1911) Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson Table of Contents / Innehåll \| << Previous \| Next >>
	Project Runeberg \| Catalog \| Recent Changes \| Donate \| Comments? \|