Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 61. Dráp Eilífs gauzka.
Þegar er Óláfr konungr kom í Víkina ok þat spurðisk, þá
fóru Danir í brot, þeir er þar hǫfðu sýslur af Dana-konungi,
ok sóttu þeir til Danmerkr ok vildu eigi bíða Óláfs konungs.
En Óláfr konungr fór inn eptir Víkinni ok hafði þing við bœndr,
gekk undir hann þar alt landzfólk, tók hann þá allar
konungsskyldir ok dvalðisk í Víkinni um sumarit. Hann helt austr yfir
Foldina ór Túnsbergi ok alt austr um Svínasund. Þá tók til
vald Svía-konungs; hann hafði þar sett yfir sýslumenn, Eilíf
gauzka um inn nørðra hlut, en Hróa skjálga yfir inn eystra
hlut alt til Elfar; hann átti ætt tveim megin Elfar, en bú stór
í Hísing; hann var ríkr maðr ok stórauðigr; Eilífr var ok
stórættaðr. Þá er Óláfr konungr kom liði sínu í Ránríki, þá
stefndi hann þar þing við landzmenn, ok kómu til hans þeir
menn, er eyjar byggðu eða nær sæ. En er þing var sett, þá
talaði Bjǫrn stallari ok bað bœndr taka við Óláfi konungi, slíkt
þar sem annars staðar hafði gǫrt verit í Nóregi. Brynjólfr
úlfaldi hét einn bóandi gǫfugr; hann stóð upp ok mælti: »vitum
vér bœndr, hvert réttast er landaskipti milli Nóregs konungs
at fornu ok Svía-konungs ok Dana-konungs, at Gautelfr hefir
ráðit frá Væni til sævar, en norðan markir til Eiðaskógs, en
þaðan Kilir alt norðr til Finnmarkar; svá ok þat, at ýmsir
hafa gengit á annarra lǫnd; hafa Svíar lǫngum haft vald alt til
Svínasundz, en þó yðr satt til at segja, veit ek margra manna
vilja til þess, at betra þœtti at þjóna Nóregs konungi, en menn
bera eigi áræði til þess; Svía-konungs ríki er bæði austr frá
oss ok suðr, en þess ván, at Nóregs konungr mun fara norðr
brátt í landit, þangat er landzmegin er meira, ok hǫfum vér
þá ekki afla til at halda deilu við Gauta; nú verðr konungr at
sjá heilt ráð fyrir oss; fúsir væri vér at gerask hans menn«.
En eptir þingit, þá var Brynjólfr um kveldit í boði konungs
ok svá annan dag eptir, ok tǫluðu þeir mart sín í millum í
einmælum. Fór þá konungr austr eptir Víkinni. En er Eilífr
spurði, at konungr var þar, þá lét hann bera njósn til fara
hans. Eilífr hafði xxx. manna, sínna sveitunga; hann var í
byggðinni ofanverðri við markirnar ok hafði þar bóandasafnað.
Margir bœndr fóru á fund Óláfs konungs, en sumir sendu
vináttuorð til hans. Þá fóru menn í milli Óláfs konungs ok
Eilífs, ok báðu bœndr hvárn tveggja lengi, at þeir legði
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
