Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
þingstefnu milli sín ok réði frið með nǫkkuru móti, sǫgðu þat Eilífi,
at þeim var þess ván af konungi, ef ekki væri við skipazk hans
orð, at þeir mundu ván eiga af honum afarkosta, ok kváðu eigi
Eilíf skyldu lið skorta; var þá ráðit, at þeir skyldu ofan koma
ok eiga þing við bœndr ok konung. En þá sendi konungr Þóri
langa, gestahǫfðingja sinn, ok þá xii. saman til Brynjólfs; þeir
hǫfðu brynjur undir kyrtlum, en hǫttu yfir hjálmum. Eptir um
daginn kómu bœndr fjǫlment ofan með Eilífi; þar var þá
Brynjólfr í hans liði ok Þórir í hans sveit. Konungr lagði
skipum útan þar at, er klettr nǫkkurr var ok gekk fram í sæinn;
gekk hann þar upp ok lið hans, settisk á klettinn, en vǫllr var
fyrir ofan, ok var þar bóandaliðit, en menn Eilífs stóðu uppi
í skjaldborg fyrir honum. Bjǫrn stallari talaði langt ok snjalt
af hendi konungs. En er hann settisk niðr, þá stóð Eilífr upp
ok tók til máls, ok í því bili stóð upp Þórir langi ok brá sverði
ok hjó til Eilífs á hálsinn, svá at af gekk hǫfuðit; þá hljóp
upp alt bóandaliðit, en inir gauzku tóku rás undan, drápu þeir
Þórir nǫkkura menn af þeim; en er herrinn stǫðvaðisk ok létti
þysnum, þá stóð konungr upp ok mælti, at bœndr skyldu setjask
niðr; þeir gerðu svá; var þar mart talat; en at lykðum varð
þat, at bœndr gengu til handa konungi ok játuðu honum hlýðni,
en hann hét þeim því í mót, at skiljask eigi við þá ok vera
þar til þess, at þeir Óláfr Svía-konungr lyki einn veg sínum
vendræðum. Eptir þat lagði Óláfr konungr undir sik ina nørðri
sýsluna ok fór um sumarit alt austr til Elfar, fekk hann allar
konungsskyldir með sænum ok um eyjar. En er á leið sumarit,
snørisk hann aptr í Víkina norðr ok lagði upp eptir Raumelfi.
Þar er fors mikill, er Sarpr heitir; nes gengr í ána norðan
at forsinum; þar lét Óláfr konungr gerða um þvert nesit af
grjóti ok torfi ok viðum ok grafa díki fyrir útan ok gerði þar
jarðborg mikla; en í borginni efnaði hann til kaupstaðar; þar
lét hann húsa konungsgarð ok gera Máríukirkju, hann lét þar
ok marka toptir til annarra garða ok fekk þar menn til at húsa;
hann lét um haustit þangat flytja þau fǫng, er til vetrvistar
þurpti, ok sat þar um vetrinn með fjǫlmenni mikit, en hafði
menn sína í ǫllum sýslum. Hann bannaði allar flutningar ór
Víkinni upp á Gautland, bæði síld ok salt; þess máttu Gautar
illa án vera. Hann hafði mikit jólaboð, bauð til sín ór heruðum
mǫrgum storbúǫndum.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
