Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
nǫkkurs sakir annars en af fjǫlskyldum þeim, er opt kann til
bera, at ferðir Svía-konungs dveljask meirr, en hann ætlar«.
K. 88. Frá bǫrnum Svía-konungs.
Óláfr Svía-konungr Eiríksson átti fyrst friðlu, er Eðla hét,
dóttir jarls af Vindlandi; hon hafði fyrir þat verit hertekin ok
kǫlluð konungs ambótt; bǫrn þeira váru Emundr, Ástríðr,
Hólmfriðr..... Enn gátu þau drótning son, ok var fœddr
Jákobsvǫkudag; en er skíra skyldi sveininn, þá lét byskup hann heita
Jákob; þat nafn líkaði Svíum illa ok kǫlluðu, at aldrigi hefði
Svía-konungr Jákob heitit. Ǫll váru bǫrn Óláfs konungs fríð
sýnum ok vel viti borin. Drótningin var ríklunduð ok ekki vel
til stjúpbarna sinna; konungr sendi Emund, son sinn, til
Vindlandz, ok fœddisk hann þar upp með móðurfrændum sínum, ok
helt hann ekki kristni langa hríð. Ástríðr konungs-dóttir fœddisk
upp í Vestra-Gautlandi at gǫfugs mannz, er Egill hét; hon var
kvinna fríðust ok bezt orðum farin, glaðmælt ok lítillát, mild af
fé, en er hon var fulltíða at aldri, var hon optliga með feðr sínum
ok þokkaðisk hverjum manni vel. Óláfr konungr var ríklundaðr
ok óþýðr í máli; honum líkaði stórilla þat, er landzherr hafði
gǫrt þys at honum á Upsala-þingi ok heitit honum afarkostum,
ok kendi þat mest Rǫgnvaldi jarli. Engi tilbúnað lét hann hafa
um brúðferðina, svá sem mælt hafði verit um vetrinn, at hann
skyldi gipta Ingigerði dóttur sína Óláfi digra, Nóregs konungi,
ok fara þá um sumarit til landamæris. En er á leið, gerðisk
mǫrgum mǫnnum forvitni á, hverja ætlan konungr myndi hafa,
eða hvárt hann myndi halda sáttmáli við Nóregs-konung, eða
myndi hann rjúfa sáttina ok svá friðinn; margir váru um þetta
hugsjúkir, en engi var svá djarfr, at þørði konung at spyrja máls
um þetta; en margir kærðu þetta fyrir Ingigerði konungsdóttur
ok báðu hana til at verða vísa, hvernug konungr myndi vilja.
Hon svarar: »ófús em ek til rœðu við konung, at tala um skipti
þeira Óláfs digra, þvíat þar er hvárgi annars vin; hefir hann mér
þá einu sinni illa svarat, er ek flutta mál Óláfs digra«. Ingigerði
konungsdóttur fekk þetta mál áhyggju mikillar; var hon hugsjúk
ok ókát, ok gerðisk henni forvitni mikil, hvat konungr myndi til
taka; grunaði hana þat meirr, at hann myndi eigi orð sín efna
við Nóregs-konung, þvíat þat fanzk á, at í hvert sinni varð hann
reiðr, er Óláfr digri var konungr kallaðr.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
