Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
orðsending kom til Óláfs konungs, varð hann reiðr mjǫk ok
hugsjúkr, ok var þat nǫkkura daga, er engi maðr fekk orð af
honum. Eptir þat átti hann húsþing við lið sitt; þá stóð fyrst
upp Bjǫrn stallari, hóf þar fyrst mál sitt, er hann hafði farit
áðr um vetrinn austr til friðgørðar, ok segir, hversu Rǫgnvaldr
jarl hafði honum vel fagnat; hann segir ok, hversu þverliga ok
þungliga Svía-konungr hafði tekit í fyrstu þeim málum — »en
sú sætt, er gǫr var, segir hann, var meirr af styrk fjǫlmennis
ok ríki Þorgnýs ok liðveizlu Rǫgnvaldz jarls, en af góðvilja
Svía-konungs; ok þykkjumk vér fyrir þá sǫk vita, at konungr
mun því valda, er sættinni er brugðit, en þat mun ekki jarli at
kenna; hann reyndum vér sannan vin Óláfs konungs. Nu vill
konungr vita af hǫfðingjum ok af ǫðrum liðsmǫnnum, hver ráð
hann skal upp taka, hvárt hann skal ganga upp á Gautland ok
herja með þat lið, sem nú hǫfum vér, eða sýnisk yðr annat ráð
upp at taka?«. Hann talaði bæði langt ok snjalt. Eptir þat
tǫluðu ríkismenn margir, ok kom þat mjǫk í einn stað niðr at
lykðum, at allir lǫttu hernaðar ok mæltu svá: »þótt vér hafim
lið mikit, þá er hér saman samnat ríkmenni ok gǫfugmenni, en
til herfara eru eigi verr fallnir ungir menn, þeir er gott þykkir
at afla sér fjár ok metnaðar. Er þat ok háttr ríkismanna, ef
þeir skulu fara í bardaga eða orrostu, at þeir hafa með marga
menn til forgǫngu ok hlífðar sér, en eigi berjask opt verr þeir
menn, er lítit eigu fé, heldr en þeir, er auðgir eru upp fœddir«.
Ok af fortǫlum þeira var þat ráð konungs, at rjúfa leiðangrinn,
ok gaf þá hverjum leyfi heim at fara ok lýsti því, at annat sumar
skyldi hann leiðangr úti hafa af ǫllu landi ok halda þá til móts
við Svía-konung ok hefna þessa lausmælis; þat líkaði ǫllum vel.
Fór þá Óláfr konungr norðr í Víkina ok settisk um haustit í
Borg ok lét þangat draga ǫll fǫng, þau er hann þurpti til
vetrvistar, ok sat þar fjǫlment um vetrinn.
K. 91. Ferð Sigvats skáldz.
Menn mæltu allmisjafnt til Rǫgnvaldz jarls; tǫlðu sumir,
at hann væri sannr vinr Óláfs konungs, en sumum þótti ekki
trúligt, ok kváðu hann ráða mundu því við Svía-konung, at hann
heldi orð sín ok sáttmál þeira Óláfs konungs digra. Sigvatr
skáld var vinr mikill Rǫgnvaldz jarls í orðum ok talaði opt um
þat fyrir Óláfi konungi; hann bauð konungi at fara á fund
Rǫgnvaldz jarls ok njósna, hvers hann yrði varr frá
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
