Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
véttir þess hǫfðu neytt, mýss ok ormar, eðlur ok pǫddur; ok hafa
þeir verr, er á slíkt trúa ok eigi vilja láta af heimsku sinni.
Takið þér gull yðart ok gørsimar, er hér ferr nú um vǫllu, ok
hafið heim til kvinna yðarra ok berið aldri síðan á stokka
eða á steina. En hér eru nú kostir ii. á með oss; annat
tveggja, at þér takið nú við kristni eða haldið bardaga við mik
í dag, ok beri þeir sigr af ǫðrum í dag, er sá guð vill, er vér
trúum á«. Þá stóð Guðbrandr upp ok mælti: »skaða mikinn
hǫfum vér farit um guð várt; ok þó með því, at hann mátti ekki
oss við hjálpa, þá viljum vér nú trúa á þann guð, sem þú trúir«
— ok tóku þá allir við kristni. Þá skírði byskup Guðbrand ok
son hans ok setti þar eptir kennimenn; ok skilðusk þeir vinir,
sem fyrr váru óvinir, ok lét þar Guðbrandr gera kirkju í
Dǫlunum.
K. 114. Kristnuð Heiðmǫrk.
Óláfr konungr fór siðan ut á Heiðmǫrk ok kristnaði þar;
þvíat þá er hann hafði tekit konunga, treystisk hann eigi at fara
víða um land eptir slíkt stórvirki; var þá óvíða kristnat um
Heiðmǫrk. En í þeiri ferð létti konungr eigi fyrr, en Heiðmǫrk
var alkristnuð ok þar vígðar kirkjur ok kennimenn til. Þá fór
hann út á Þótn ok Haðaland ok rétti þar siðu manna, ok létti
svá, at þar var alkristit. Þaðan fór hann á Hringaríki, ok gengu
menn alt undir kristni. Þat frágu Raumar, at Óláfr konungr
bjósk upp þannug, ok sǫmnuðu liði miklu saman ok mæltu svá
sín í milli, at þat er þeim eimuni, sú yfirfǫr, er Óláfr hafði þar
farit fyrra sinni. Þá kom móti honum bóndasamnaðr við á þá,
er Nitja heitir. Hǫfðu bœndr her mannz. En er þeir fundusk,
ortu bœndr þegar á til bardaga, en brátt brann við hlutr þeira ok
hrukku þeir þegar undan ok váru barðir til batnaðar, þvíat
þeir tóku við kristni. Fór konungr yfir þat fylki, ok
skilðisk eigi fyrr við, en þar hǫfðu allir menn við kristni tekit.
Þaðan fór hann austr í Sóleyjar ok kristnaði þá byggð. Þar kom
til hans Óttarr svarti ok beiddisk at ganga til handa Óláfi
konungi. Þann vetr hafði áðr andazk Óláfr Svía-konungr; þá
var Ǫnundr Óláfsson konungr í Svíþjóð. Óláfr konungr snøri
þá aptr á Raumaríki. Var þá mjǫk liðinn vetrinn. Þá stefndi
Óláfr konungr þing fjǫlment í þeim stað, sem síðan hefir verit
Heiðsævisþing. Setti hann þá þat í lǫgum, at til þess þings
skyldi sœkja Uplendingar, ok Heiðsævislǫg skyldu ganga um ǫll
fylki á Uplǫndum ok svá víða annars staðar, sem síðan hafa þau
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
