Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
djarfr, at þú lézt skíra barn mitt, fyrr en ek vissa?«. Sigvatr
svarar: »því at ek vilda heldr gefa guði ii. menn, en einn
fjándanum«. Konungr mælti: »fyrir hví mundi þat við liggja?«.
Sigvatr svarar: »barnit var at komit dauða, ok mundi þat fjándans
maðr, ef þat dœi heiðit; en nú var þat guðs maðr. Hitt er ok
annat, at ek vissa þótt þú værir mér reiðr, at þar myndi eigi
meira við liggja en líf mitt; en ef þú vill, at ek týna því fyrir
þessa sǫk, þá vænti ek, at ek sjá guðs maðr«. Konungr mælti:
»hví létztu sveininn Magnús heita?, ekki er þat várt ættnafn«.
Sigvatr svarar: »ek hét hann eptir Karla-Magnúsi konungi, þann
vissa ek mann baztan í heimi«. Þá mælti konungr: »gæfumaðr
ertu mikill, Sigvatr; er þat eigi undarligt, at gæfa fylgi vizku;
hitt er kynligt, sem stundum kann verða, at sú gæfa fylgir
óvizkum mǫnnum, at óvitrlig ráð snúask til hamingju«. Var þá
konungr allglaðr. Sveinn sá fœddisk upp ok var brátt efniligr,
er aldr fór yfir hann.
K. 123. Dráp Selsbana.
Þat vár it sama fekk Óláfr konungr í hǫnd Ásmundi
Grankelssyni sýslu á Hálogalandi hálfa til móts við Hárek í Þjóttu; en
hann hafði áðr haft alla, suma at veizlu, en suma at léni.
Ásmundr hafði skútu ok á nær xxx. manna ok vápnaða vel. En
er Ásmundr kom norðr, þá hittusk þeir Hárekr; segir Ásmundr
honum, hvernug konungr hafði til skipat um sýsluna; lét þar
fylgja jartegnir konungs. Hárekr segir svá, at konungr myndi
ráða, hverr sýslu hefði — »en þó gerðu ekki svá inir fyrri
hpfðingjar, at minka várn rétt, er ættbornir erum til ríkis at hafa
af konungum, en fá þá í hendr bóandasonum þeim, er slíkt hafa
fyrr ekki með hǫndum haft«. En þótt þat fynnisk á Háreki, at
honum þótti þetta móti skapi, þá lét hann Ásmund við sýslu taka,
sem konungr hafði orð til send. Fór þá Ásmundr heim til fǫður
síns; dvalðisk þar lítla hríð, fór þá síðan í sýslu sína norðr á
Hálogaland; en er hann kom norðr í Langey, þá bjoggu þar
brœðr ii.; hét annarr Gunnsteinn, en ii. Karli; þeir váru menn
auðgir ok virðingamenn miklir. Gunnsteinn var búsýslumaðr ok
ellri þeira brœðra; Karli var fríðr sýnum ok skartsmaðr mikill;
en hvártveggi þeira var íþróttamaðr um marga hluti. Ásmundr
fekk þar góðar viðtǫkur ok dvalðisk þar um hríð; heimti þar
saman ór sýslunni slíkt, er feksk. Karli rœddi þat fyrir Ásmundi,
at hann vildi fara með honum suðr á fund Óláfs konungs ok leita
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
