Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
í eyjunum um misfarar sendimanna konungs, þeira tveggja
skipsagna, er engi maðr hafði af komizk. Þeir réðu þat af, at Þórálfr
skyldi fara; rézk hann til ferðar ok bjó byrðing, er hann átti, ok
aflaði þar til manna; váru þeir á skipi x. eða xii. En er þeir
váru búnir ok biðu byrjar, þá var þat tíðenda í Austrey í Gǫtu
at Þrándar, at einn góðan veðrdag gekk Þrándr í stofu, en þeir
lágu í pǫllum bróðursynir hans ii., Sigurðr ok Þórðr, þeir váru
Þorlákssynir; inn þriði hét Gautr inn rauði, hann var enn frændi
þeira. Allir váru þeir fóstrar Þrándar gørviligir menn; var
Sigurðr elztr þeira ok fyrir þeim mest í ǫllu. Þórðr átti
kenningar-nafn, var hann kallaðr Þórðr inn lági; hann var þó
manna hæstr, ok var hitt þó meirr, at hann var þrekligr ok ramr
at afli. Þá mælti Þrándr: »mart skipask á mannz ævi; ótítt var
þá þat, er vér várum ungir, at menn skyldu sitja eða liggja
veðrdaga góða, þeir er ungir váru ok til allz vel fœrir; myndi þat
eigi þykkja líkligt inum fyrrum mǫnnum, at Þórálfr ór Dímun
myndi vera þroskamaðr meiri en þér; en byrðingr sá, er ek hefi
átt ok hér stendr í nausti, ætla ek at nú gerisk svá forn, at fúni
undir bráðinu; er hér hús hvert fult af ullu ok verðr ekki til verðz
haldit; myndi eigi svá, ef ek væra nǫkkurum vetrum yngri«.
Sigurðr hljóp upp ok hét á þá Gaut ok Þórð, kvazk eigi þola
frýju Þrándar. Ganga þeir út ok þar til, er húskarlar váru;
ganga þeir til ok setja fram byrðinginn; létu þeir þá flytja til
farm ok hlóðu skipit; skorti þar eigi heima farm til, svá reiði
allr með skipi; bjoggu þeir þat á fám dǫgum; váru þeir ok menn
x. eða xii. á skipi. Tóku þeir Þórálfr út eitt veðr allir, vissusk
til jafnan í hafinu. Þeir kómu at landi í Hernu aptan dags; lǫgðu
þeir Sigurðr útar við strǫndina, ok var þó skamt milli þeira. Þat
varð til tíðenda um aptaninn, er myrkt var ok þeir Þórálfr ætluðu
til rekna búask, þá gekk Þórálfr á land upp ok annarr maðr með
honum; leituðu þeir sér staðar. Ok er þeir váru búnir ofan at
ganga, þá segir sá svá, er honum fylgði, at kastat var klæði yfir
hǫfuð honum; var hann tekinn upp af jǫrðu; í því bili heyrði
hann brest; síðan var farit með hann ok reiddr til fallz; en þar
var undir sær ok var hann keyrðr á kaf, en hann komsk á land;
fór hann þar til er þeir Þórálfr hǫfðu skilizk; hitti hann þar
Þórálf, ok var hann klofinn í herðar niðr ok var hann þá dauðr.
Ok er þeir skipverjar urðu þessa varir, þá báru þeir lík hans
út á skip ok náttsættu. Þá var Óláfr konungr á veizlu í Lygru;
váru þangat orð gǫr. Var þá stefnt ǫrvarboð eða þing, ok var
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
