Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
konungr á þingi. Hann hafði þangat stefna látit þeim
Færeyingum af báðum skipum, ok váru þeir til þings komnir. En er
þing var sett, þá stóð konungr upp ok mælti: »þau tíðendi
eru hér orðin, er því er betr at slík eru sjaldgæt; hér er af lífi
tekinn góðr drengr, ok hyggju vér, at saklauss sé; eða er
nǫkkurr sá maðr á þingi, er þat kunni at segja, hverr valdi
er verks þessa?« — en þar gekk engi við — þá mælti konungr:
»ekki er því at leyna, hverr minn áhugi er um verk þetta, at
ek hygg á hendr þeim Færeyingum; þykki mér þannug helzt
at unnit, sem Sigurðr Þorláksson myndi hafa vegit manninn,
en Þórðr inn lági myndi hinn hafa fœrt á kaf; en þat fylgir,
at ek mynda þess til geta, at þat myndi til saka vera funnit,
at þeir myndi eigi vilja, at Þórálfr segði eptir þeim ódáðir þær,
er hann myni vitat hafa, at satt er, en oss hefir verit grunr
á, um morð þau ok illvirki, at sendimenn mínir hafi þar verit
myrðir«. En er konungr hætti rœðu sinni, þá stóð upp Sigurðr
Þorláksson; hann mælti: »ekki hefi ek talat fyrr á þingum;
ætla ek mik munu þykkja ekki orðfiman, en þó ætla ek œrna
nauðsyn til vera at svara nǫkkuru; vil ek þess til geta, at rœða
þessi, er konungr hefir uppi haft, myni vera komin undan
tungurótum þeira manna, er miklu eru óvitrari en hann ok verri;
en þat er ekki leynt, at þeir munu fullkomliga vilja vera várir
óvinir. Er þat ólíkliga mælt, at ek mynda vera vilja skaðamaðr
Þórálfs, þvíat hann var fóstbróðir minn ok góðr vinr; en ef
þar væri nǫkkur ǫnnur efni í ok væri sakir milli okkar Þórálfs,
þá em ek svá viti borinn, at ek myrida heldr til þessa verks
hætta heima í Færeyjum, en hér undir handarjaðri yðrum,
konungr. Nú vil ek þessa máls synja fyrir mik ok fyrir oss alla
skipverja; vil ek þar bjóða fyrir eiða, svá sem lǫg yður standa
til; en ef yðr þykkir hitt í nǫkkuru fullara, þá vil ek flytja
járnburð; vil ek, at þér séð sjálfir við skírsluna«. En er Sigurðr
hætti rœðu sinni, þá urðu margir til flutningar ok báðu konung,
at Sigurðr skyldi ná undanfœrslu, þótti Sigurðr vel hafa talat
ok kváðu hann ósannan mundu at vera því, er honum var kent.
Konungr segir: »um þenna mann mun stórum skipta; ok ef
hann er loginn þessu máli, þá mun hann vera góðr maðr; en
at ǫðrum kosti þá mun hann vera nǫkkuru djarfari, en dœmi
munu til vera, ok er þat eigi miðr mitt hugboð; en get ek, at
hann beri sér sjálfr vitni um«. En við bœn manna, þá tók
konungr festu af Sigurði til járnburðar; skyldi hann koma eptir
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
