Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
illa ófrelsi því, er hann skyldi eigi fara ferða sinna, þannug er
hann vildi. Ǫndurðan vetr, þann er Óláfr konungr sat í Niðarósi,
lýsti konungr því, at hann vill menn senda til Jamtalandz at
heimta skatt; en til farar þeirar váru menn ófúsir, þvíat af lífi
váru teknir sendimenn Óláfs konungs, þeir er hann hafði fyrr
sent, Þrándr hvíti ok þeir xii. saman, svá sem fyrr var ritit, ok
hǫfðu Jamtr síðan haldizk í lýðskyldu við Svía-konung. Þóroddr
Snorrason bauzk til þeirar farar, þvíat hann hirði þá allítt, hvat
yfir hann gekk, ef hann fœri sjálfráði; þat þekðisk konungr, ok
fóru þeir Þóroddr xii. saman. Þeir kómu fram austr á Jamtaland
ok sóttu heim þann mann, er Þórarr er nefndr; hann var þar
lǫgmaðr ok metorðamaðr mestr; þeir fengu þar góðar viðtǫkur.
En er þeir hǫfðu þar dvalizk lítla hríð, þá báru þeir upp ørendi
sín fyrir Þórar. Hann segir, at fyrir þeim svǫrum réðu engum
mun miðr en hann aðrir landzmenn ok hǫfðingjar ok kvað þings
skyldu til kveðja. Var svá gǫrt, at þingboð var upp skorit ok
stefnt þing fjǫlment. Fór Þórarr til þings, en sendimenn
dvǫlðusk meðan at hans. Þórarr bar upp mál þetta fyrir alþýðu ;
en þat kom ásamt með ǫllum, at þeir vildu engan skatt gjalda
Nóregs-konungi, en sendimennina vildu sumir hengja láta, en
sumir láta þá hafa til blóts; en hitt var af ráðit, at þeim skvldi
halda þar, til þess er sýslumenn Svía-konungs kvæmi þar; skyldu
þeir þá stafa fyrir þeim, slíkt er þeir vildi með ráði landzmanna,
en gera hitt yfirbragð á, at sendimenn væri vel haldnir, at þeir
væri fyrir því dvalðir, at þeir skyldi skattsins bíða, ok skyldi
skipta þeim á vistir tveim ok tveim saman. Þóroddr var með
annan mann at Þórars. Þar var jólaveizla mikil ok samburðarǫl.
Margir váru bœndr þar í þorpinu, ok drukku þeir allir samt um
jólin. Annat þorp var þaðan skamt; þar bjó mágr Þórars, ríkr
ok auðigr; hann átti sér son roskinn; þeir mágar skyldu drekka
hálf jól at hvárs þeira ok fyrr at Þórars. Þeir mágar drukkusk
á, en Þóroddr ok bóndason, ok kappdrykkja, ok um kveldit
kappmæli ok mannjafnaðr með Norðmǫnnum ok Svíum ok því næst
um konunga þeira, bæði þá, er fyrr hǫfðu verit, ok þessa, er nú
váru, ok svá þau skipti, er verit hǫfðu landa í milli í manndrápum
ok ránum, þeim er verit hǫfðu milli landa. Þá mælti bóandason:
»ef várir konungar hafa fleiri menn látit, þá munu sýslumenn
Svía-konungs jafna þat með xii. manna fjǫrvi, þá er þeir koma
sunnan eptir jólin, ok vituð þér ógǫrla, veslir menn, til hvers þér
eruð dvalðir«. Þóroddr hugsaði sitt mál, ok margir drógu glott
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
