Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Sjálandz ok lagðisk í Eyrarsund með allan herinn; lá sumt liðit
við Sjáland, en sumt við Skáni. Knútr konungr reið upp til
Hróiskeldu dag inn næsta fyrir Mikjálsmessu ok með honum
sveit mikil manna. En þar hafði gǫrt veizlu í móti honum Úlfr
jarl, mágr hans; veitti jarl allkappsamliga ok var allkátr.
Konungr var fámálugr ok heldr ófrýnn; jarl orti orða á hann ok
leitaði þeira málsenda, er hann vætti, at konungi myndi bezt
þykkja. Konungr svarar fá. Þá spurði jarl, ef hann vildi leika
at skáktafli; hann játti því; tóku þeir þá skáktaflit ok léku. Úlfr
jarl var maðr skjótorðr ok óvæginn bæði í orðum ok í ǫllum
ǫðrum hlutum ok inn mesti framkvæmðarmaðr um ríki sitt ok
hermaðr mikill, ok er saga mikil frá honum sǫgð; Úlfr jarl var
maðr rikastr í Danmǫrk, þegar er konunginn líddi. Systir Úlfs
jarls var Gyða, er átti Guðini jarl Úlfnaðrsson, ok váru synir
þeira Haraldr Engla-konungr, Tósti jarl, Valþjófr jarl, Mǫrukári
jarl, Sveinn jarl, Gyða dóttir þeira, er átti Eatvarðr inn góði
Engla-konungr.
K. 153. Víg Úlfs jarls.
En er þeir léku at skáktafli, Knútr konungr ok Úlfr jarl,
þá lék konungr fingrbrjót mikinn; þá skækði jarl af honum
riddara; konungr bar aptr tafl hans ok segir, at hann skyldi annat
leika; jarl reiddisk ok skaut niðr taflborðinu, stóð upp ok gekk
í brot. Konungr mælti: »rennr þú nú, Úlfr inn ragi«. Jarl snøri
aptr við dyrrin ok mælti: »lengra myndir þú renna í Ánni
helgu, ef þú kvæmir því við; kallaðir þú eigi þá Úlf inn raga, er
ek lagða til at hjálpa þér, er Svíar bǫrðu yðr sem hunda«; gekk
jarl þá út ok fór til svefns. Lítlu síðarr gekk konungr at sofa.
Eptir um morgoninn, þá er konungr klæddisk, þá mælti hann við
skósvein sinn: »gak þú, segir hann, til Úlfs jarls ok drep hann«.
Sveinninn gekk ok var á brot um hríð ok kom aptr. Þá mælti
konungr: »draptu jarl?«. Hann svarar: »eigi drap ek hann,
þvíat hann var genginn til Lúcis-kirkju«. Maðr hét Ívarr hvíti,
norrœnn at kyni; hann var þá hirðmaðr Knúts konungs ok
herbergismaðr hans. Konungr mælti til Ívars: »gak þú ok drep
jarl«. Ívarr gekk til kirkju ok inn í kórinn ok lagði þar sverði
í gǫgnum jarl; fekk þar Úlfr jarl bana. Ívarr gekk til konungs
ok hafði sverðit blóðugt í hendi. Konungr spurði: »draptu nú
jarl?«. Ívarr svarar: »nú drap ek hann«. »Vel gerðir þú þá«
kvað hann. En eptir, þá er jarl var drepinn, létu munkar læsa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
