Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
lét hann kalla skip frá skipi, at menn skyldu síga láta seglin ok
heldr seint, en svipta af handrifi; ok var svá gçrt. Þeir Erlingr
funnu þat. Þá kallaði Erlingr ok hét á lið sitt, bað þá sigla meira
— »sé þér, segir hann, at nú lægir seglin þeira, ok draga þeir
undan oss«. Lét hann þá hleypa ór heflunum segli á skeiðinni;
gekk hon fram brátt.
K. 176. Fall Erlings Skjálgssonar.
Óláfr konungr stefndi fyrir innan Bókn; fal þá sýn milli
þeira. Síðan bað konungr leggja seglin ok róa fram í sund
þrǫngt, er þar var. Lǫgðu þeír þar þá saman skipunum; gekk 10
kleppurnes fyrir útan þá. Menn váru þá allir herklæddir. Erlingr
siglði þá at sundinu, ok funnu þeir eigi fyrr, at herr lá fyrir þeim,
en þeir sá, at konungsmenn røru ǫllum skipunum senn at þeim.
Þeir Erlingr hleypðu ofan seglinu ok gripu til vápna; en
konungs-herrinn lá ǫllum megin at skipinu. Tóksk þar orrosta ok var in
snarpasta; þá snøri mannfallinu brátt í lið Erlings. Erlingr stóð
í lyptingu á skipi sínu; hann hafði hjálm á hǫfði ok skjǫld fyrir
sér, sverð í hendi. Sigvatr skáld hafði verit eptir í Víkinni, ok
spurði hann þar þessi tíðendi; en Sigvatr var inn mesti vinr
Erlings ok hafði þegit gjafir af honum ok verit með honum.
Sigvatr orti flokk um fall Erlings, ok er þessi vísa þar í:
120. Út réð Erlingr skjóta
eik sás rauð enn bleika,
(iflaust es þat) jǫfri,
arnar fót, at móti;
skeið hans lá svá (síðan)
siklings í her miklum
(snarir bǫrðusk þar sverðum)
síbyrð við skip (fyrðar).
121. Rakkr þengill hjó rekka,
reiðr gekk hann of skeiðar,
valr lá þrǫmgt á þiljum,
þung vas sókn fyr Tungum;
bragningr rauð fyr breiðan
borðvǫll Jaðar norðan,
blóð kom varmt á víðan
(vá frægr konungr) ægi.
122. Ǫll vas Erlings fallin,
ungr fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða,
skipsókn við þrǫm Bóknar;
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
