Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
opt eru raunir, þótt lið mikit komi saman, er menn fá slǫg stór
ok láta hǫfðingja sína, at menn verða eigi góðir tilræðis, ok sé
þá hǫfðingjalausir. Sønir Erlings váru engir þar; varð ekki af
atlǫgu bóanda, ok siglði konungr norðr leið sína, en bœndr tóku
lík Erlings ok bjoggu um ok fluttu heim á Sóla, svá val þann allan,
er þar hafði fallit; ok var Erlingr it mesta harmaðr, ok hefir þat
verit mál manna, at Erlingr Skjálgsson hafi verit maðr gǫfgastr
ok ríkastr í Nóregi, þeira er eigi bæri tígnarnafn meira. Sigvatr
skáld orti enn þetta:
125. Erlingr fell, en olli
allríkr skipan slíkri
(bíðrat betri dauða)
bragna konr með magni;
mann veitk engi annan,
allbrátt þóat fjǫr látit,
enn sás allan kunni
aldr fullara at halda.
126. Áslákr hefir aukit,
es vǫrðr drepinn Hǫrða
(fáir skyldu svá) foldar,
frændsekju (styr vekja) ;
ættvígi má eigi
(á líti þeir) níta,
frændr skyli bræði bindask
bornir (mǫ́l en fornu).
127. Lítt mun halr enn hvíti,
hrafn etr af ná getnum,
(vér unnum gný Gunnar)
glaðr í nótt á Jaðri;
svá hefr ǫllungis illa,
(ek gekk reiðr of skeiðar)
jǫrð veldr manna morði,
mitt rán getit hǫ́num.
128. Vast, þars vígs bað kosta
vápndjarfr Haralds arfi,
(kynnisk kapp þitt mǫnnum)
Kalfr, við Bókn austr sjalfa;
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
