Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Óláfr konungr hafði þá verit konungr í Nóregi xv. vetr, með
þeim vetri, er þeir Sveinn jarl váru báðir í landi, ok þessum,
er nú um hríð hefir verit frá sagt, ok þá var liðit um jól fram,
er hann lét skip sín ok gekk á land upp, sem nú var sagt.
— Þessa grein konungdóms hans ritaði fyrst Ari prestr
Þorgilsson inn fróði, er bæði var sannsǫgull, minnigr ok svá gamall
maðr, at hann munði þá menn ok hafði sǫgur af haft, er þeir
váru svá gamlir, at fyrir aldrs sakir máttu muna þessi tíðendi,
svá sem hann hefir sjálfr sagt í sínum bókum ok nefnda þá
menn til, er hann hafði frœði af numit, en hitt er alþýðu sǫgn,
at Óláfr væri xv. vetr konungr yfir Nóregi áðr hann fell; en
þeir er svá segja, þá telja þeir Sveini jarli til ríkis þann vetr,
er hann var síðarst í landi, þvíat Óláfr var síðan xv. vetr
konungr, svá at hann lifði.
K. 180. Spásǫgn Óláfs konungs.
Síðan er Óláfr konungr hafði verit um nótt á Lesjum, þá
fór hann með liði sínu dag eptir dag, fyrst til Guðbrandzdala,
en þaðan út á Heiðmǫrk. Sýndisk þá, hverir vinir hans váru,
þviat þeir fylgðu þá honum, en hinir skilðusk þá við hann,
er með minna trúleik hǫfðu þjónat honum, en sumir snørusk
til óvináttu ok fullz fjandskapar, svá sem bert varð; kendi þess
mjǫk á um marga Uplendinga, at illa hafði líkat aftaka Þóris,
svá sem fyrr var getit. Óláfr konungr gaf heimleyfi mǫrgum
mǫnnum sínum, þeim er bú áttu ok bǫrn fyrir at hyggja, þvíat
þeim mǫnnum þótti ósýnt, hverr friðr gefinn væri varnaði þeira
manna, er af landi brot fœri með konungi. Gerði konungr þá
bert fyrir vinum sínum, at sú var ætlan hans, at fara þá ór
landi í brot, fyrst austr í Svíaveldi, ok gera þá ráð sitt, hvert
hann ætlar eða snøri þaðan af; en bað svá vini sína til ætla,
at hann myndi enn ætla til landzins at leita ok aptr til ríkis
síns, ef guð léði honum langlífis, sagði, at þat var hugboð
hans, at alt fólk í Nóregi myndi enn verða þjónostubundit við
hann — »en ek mynda ætla, segir hann, at Hákon jarl myndi
lítla stund hafa vald yfir Nóregi, ok mun mǫrgum mǫnnum þat
eigi þykkja undarligt, þvíat Hákon jarl hefir fyrr skort við
mik hamingju; en hinu munu fáir menn trúa, þótt ek segja
þat, er mér boðar fyrir, er kømr til Knúts ins ríka, at hann
myni á fára vetra fresti vera dauðr ok farit alt ríki hans, ok
mun engi verða upreist hans kynslóðar, ef svá ferr, sem mín
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
