- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
370

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

orð horfa til«. En er konungr hætti rœðu sinni, þá bjoggu
menn ferð sína; snøri konungr þá með þat lið, er honum fylgði,
austr til Eiðaskógs; þar var þá með honum Ástriðr drótning,
Úlfhildr dóttir þeira, Magnús sonr Óláfs konungs, Rǫgnvaldr
Brúsason, þeir Árna-synir Þorbergr, Finnr, Árni ok enn fleiri
lendir menn; hafði hann gott mannval. Bjǫrn stallari fekk
heimleyfi; fór hann aptr ok heim til bús síns, ok margir aðrir
vinir konungs fóru aptr til búa sinna í leyfi hans. Bað
konungr þess, at þeir skyldu hann vita láta, ef þau tíðendi gerðisk
í landinu, er honum bæri nauðsyn til at vita. Snýr konungr
þá leið sína.

K. 181. Ferð Óláfs konungs í Hólmgarð.

Þat er at segja frá ferð Óláfs konungs, at hann fór fyrst ór
Nóregi austr um Eiðaskóg til Vermalandz ok þá út í Vatsbú
ok þaðan yfir skóg þann, sem leið liggr, ok kom fram á Næríki.
Þar var fyrir ríkr maðr ok auðigr, er hét Sigtryggr; Ívarr hét
sonr hans, er síðan varð gǫfugr maðr. Þar dvalðisk Óláfr
konungr um várit með Sigtryggvi. En er sumraði, þá bjó konungr
ferð sína ok fekk sér skip; fór hann um sumarit ok létti eigi
fyrr, en hann kom austr í Garðaríki á fund Jarizleifs konungs
ok þeira Ingigerðar drótningar. Ástríðr drótning ok Úlfhildr
konungsdóttir váru eptir í Svíþjóð, en konungr hafði austr
með sér Magnus, son sinn. Jarizleifr konungr fagnaði vel Óláfi
konungi ok bauð honum með sér at vera ok hafa þar land til
slíks kostnaðar, sem hann þurfti at halda lið sitt með; þat þekðisk
Óláfr konungr ok dvalðisk þar. Svá er sagt, at Óláfr konungr
var siðlátr ok bœnrœkinn til guðs alla stund ævi sinnar, en
síðan er hann fann, at ríki hans þvarr, en mótstǫðumenn eflðusk,
þá lagði hann allan hug á þat, at gera guðs þjónostu; dvalði
hann þá ekki frá aðrar áhyggjur eða þat starf, sem hann hafði
áðr með hǫndum haft, þvíat hann hafði þá stund, er hann sat
í konungdóminum, starfat þat, er honum þótti mest nytsemð
at vera, fyrst at friða ok frelsa landit af áþján útlendra hǫfðingja,
en síðan at snúa landzfólkinu á rétta trú ok þar með at setja
lǫg ok landzrétt, ok þann hlut gerði hann fyrir réttdœmis sakir,
at hegna þá, er rangt vildu. Þat hafði mikill siðr verit í Nóregi,
at lendra manna synir eða ríkra bóanda fóru á herskip ok ǫfluðu
sér svá fjár, at þeir herjuðu bæði útanlandz ok innanlandz. En
síðan er Óláfr tók konungdóm, þá friðaði hann svá land sitt,
at hann tók af rán ǫll þar í landi; ok mætti refsingu við þá

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0380.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free