Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 184. Dauði Hákonar jarls.
Hákon jarl fór þat sumar ór landi ok vestr til Englandz,
en er hann kom þar, þá fagnar Knútr konungr honum vel.
Jarlinn átti festarmey þar á Englandi, ok fór hann þess ráðs
at vitja ok ætlaði brullaup sitt at gera í Nóregi, en aflaði til
á Englandi þeira fanga, er honum þóttu torfengst í Nóregi.
Bjósk jarl um haustit til heimferðar ok varð heldr síðbúinn;
siglði hann í haf, þá er hann var búinn. En frá ferð hans er
þat at segja, at skip þat týndisk, ok kom engi maðr af; en
þat er sumra manna sǫgn, at skipit hafi sét verit norðr fyrir
Katanesi at aptni dags í stormi miklum, ok stóð veðrit út á
Pétlandzfjǫrð; segja þeir svá, er slíku vilja fylgja, at skipit myni
hafa rekit í svelginn; en hitt vita menn með sannendum, at
Hákon jarl týndisk í hafi ok ekki kom til landa, þat er á
skipi því var. Þat sama haust sǫgðu kaupmenn þau tíðendi svá
borin um land, at menn hugðu, at jarl væri týndr, en hitt vissu
allir, at hann kom eigi á því hausti til Nóregs, ok land var þá
hǫfðingjalaust.
K. 185. Frá Birni stallara.
Bjǫrn stallari sat heima at búi sínu, síðan er hann hafði
skilizk við Óláf konung. Bjǫrn var frægr ok spurðisk þat brátt
víða, at hann hafði sezk um kyrt. Spurði þat Hákon jarl ok aðrir
landráðamenn. Síðan gerðu þeir menn ok orðsendingar til
Bjarnar. En er sendimenn kómu fram ferð þeiri, þá tók Bjǫrn
vel við þeim. Síðan kallaði Bjǫrn til tals við sik sendimenn ok
spurði þá eptir ørendum sínum, en sá, er fyrir þeim var, mælti,
bar kveðju Knúts konungs ok Hákonar jarls Birni ok enn fleiri
hǫfðingja — »ok þat með, segir hann, at Knútr konungr hefir
spurn mikla af þér, ok svá um þat, at þú hefir lengi fylgt Óláfi
digra, en verit óvinr mikill Knúts konungs, ok þykkir honum þat
illa, þvíat hann vill vera vinr þinn sem allra annarra dugandi
manna, þegar er þú vilt af hverfa at vera hans óvinr; ok er þér
nú sá einn til, at snúask þangat til trausts ok vináttu, sem gnógst
er at leita ok nú láta allir menn sér sóma í norðrhálfu heimsins;
meguð þér þat líta, er fylgt hafið Óláfi, hvernug hann hefir nú
við yðr skilit; þér eruð allir traustlausir fyrir Knúti konungi ok
hans mǫnnum, en herjuðuð land hans it fyrra sumar ok drápuð
vini hans; þá er þetta með þǫkkum at taka, er konungr býðr sína
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
