Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
skipta, í hvárum flokki ek em«. Þá svarar Gaukaþórir: »ef ek
skal til orrostu fara, þá vil ek konungi lið veita, þvíat honum
er liðs þǫrf meiri; en ef ek skal á guð nǫkkut trúa, hvat er mér
verra, at trúa á Hvitakrist en á annat goð? Nú er þat mitt ráð,
at vér látim skírask, ef konungi þykkir þat miklu máli skipta;
fǫrum þá síðan til orrostu með honum«. Þessu játa þeir allir;
ganga síðan til konungs ok segja, at þeir vilja þá skírn taka.
Váru þeir þá skírðir af kennimǫnnum ok váru byskupaðir.
Konungr tók þá í hirðlǫg með sér ok segir, at þeir skyldu vera
undir merki hans í orrostu.
K. 205. Tala Óláfs konungs.
Óláfr konungr hafði þá til sannz spurt, at skamt myndi
vera til þess, er hann myndi orrostu eiga við bœndr. En síðan
er hann hafði kannat lið sitt ok skorat var manntal, ok hafði
hann þá meirr en xxx. hundruð manna, ok þótti þat þá vera
mikill herr á einum velli. Síðan talaði konungr fyrir liðinu ok
mælti svá: »vér hǫfum mikinn her ok frítt lið. Nú vil ek segja
mǫnnum, hverja skipan ek vil hafa á liði váru. Ek mun láta fara
merki mitt fram í miðju liði, ok skal þar fylgja hirð mín ok gestir
ok þar með lið, er til vár kom af Uplǫndum, ok svá þat lið, er hér
kom til vár í Þrándheimi. En til hœgri handar frá mínu merki
skal vera Dagr Hringsson ok með honum þat lið alt, er hann
hafði til fǫruneytis við oss; skal hann hafa annat merki. En til
vinstri handar frá minni fylking skal vera þat lið, er Svíakonungr
fekk oss, ok alt þat lið, er til vár kom í Svía-veldi; skulu þeir hafa
it iii. merki. Vil ek, at menn skiptisk í sveitir ok heimtisk saman
frændr ok kunnmenn, þvíat þá mun hverr annars bezt gæta ok
hverr annan kenna. Vér skulum marka lið várt alt, gera herkumbl
á hjálmum várum ok skjǫldum, draga þar með bleiku á krossinn
helga. En ef vér komum í orrostu, þá skulu vér hafa allir eitt
orðtak: fram fram, Krists-menn, kross-menn, konungs-menn. Vér
munum hljóta þunnar fylkingar, ef vér hǫfum lið færa, þvíat ek
vil, at þeir kringi eigi um oss sínu liði. Skiptisk menn nú í
sveitir, en síðan skal sveitum skipa í fylkingar, ok viti þá hverr
sína stǫðu ok gefi gaum at, hvert hann er frá merki því, er hann
er undir skipaðr. Vér munum nú halda fylkingu, ok skulu menn
hafa alvæpni dag ok nótt, þar til er vér vitum, hvar fundr várr
mun verða ok bóanda«. Síðan er konungr hafði talat, þá fylkðu
þeir liði sínu ok skipuðu eptir því, sem konungr hafði fyrir mælt.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
