Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 221. Frá merkisburði lendra manna.
Kálfr setti upp merki ok skipaði þar huskǫrlum sínum
undir merkit ok þar með Háreki ór Þjóttu ok hans liði. Þórir
hundr með sína sveit var í ǫndurðu brjósti fylkingar fyrir
merkjum; þar var ok valit lið af bóndum á tvær hliðar Þóri,
þat sem snarpast var ok bazt vápnat. Var sú fylking gǫr bæði
lǫng ok þykk, ok váru þar í fylkingu Þrœndir ok Háleygir; en
inn hœgra veg frá fylkingunni var ǫnnur fylking; en til vinstri
handar frá aðalfylkingu hǫfðu þeir fylking Rygir ok Hǫrðar,
Sygnir, Firðir, ok hǫfðu þar it iii. merki.
K. 222. Frá Þorsteini knarrarsmið.
Þorsteinn knarrarsmiðr er maðr nefndr; hann var kaupmaðr
ok smiðr mikill, maðr mikill ok sterkr, kapsmaðr mikill um
alla hluti, vígamaðr mikill. Hann hafði orðit ósáttr við konung,
ok hafði konungr tekit af honum kaupskip nýtt ok mikit, er
Þorsteinn hafði gǫrt. Var þat fyrir óspekðir Þorsteins ok
þegngildi, er konungr átti. Þorsteinn var þar í hernum; hann gekk
fyrir framan fylking ok þar til, er stóð Þórir hundr; hann
mælti svá: »hér vil ek í sveit vera, Þórir, með yðr, þvíat ek
ætla, ef vit Óláfr hittumk, at bera fyrstr vápn á hann, ef ek
má sva nær verða staddr, ok gjalda honum skiptǫkuna, er hann
rænti mik skipi því, er eitt er bezt haft í kaupferðum«. Þeir
Þórir tóku við Þorsteini, ok gekk hann í sveit með þeim.
K. 223. Frá liðskipan bónda.
En er skipat var til fylkingar bóanda, þá tǫluðu lendir
menn ok báðu liðsmenn gefa gaum at um stǫður sínar, hvar
hverjum var skipat eða undir hverju merki þá skyldi hverr vera
eða hvert frá merkinu eða hversu nær honum var skipat merkinu.
Báðu þeir menn vera þá vakra ok skjóta at ganga í fylking, er
lúðrar kvæði við ok herblástr kœmi upp, ok ganga þá fram í
fylking, þvíat þeir áttu þá enn leið mjǫk langa at flytja herinn,
ok var þess ván, at fylkingar mundu bregðask í hergǫngunni.
Síðan eggjuðu þeir liðit; mælti Kálfr, at allir þeir menn, er
harma ok heiptir áttu at gjalda Óláfi konungi, skyldu þá fram
ganga undir þau merki, er fara skyldu í móti merki Óláfs, vera
þá minnigir þeira meingørða, er hann hafði þeim veitt, segir,
at þeir mundu eigi komask í betra fœri at hefna harma sinna ok
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
