401 (Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur)

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

konungr þá Þórð bera fram merkit, en konungr fylgði sjálfr
merkinu ok sú sveit manna, er hann hafði valit til at vera sér
nær í orrostu; váru þeir menn í hans liði einna vápndjarfastir
ok bezt búnir; þess getr Sigvatr:

150. Mest frák merkjum næstan
minn dróttin framm sínum,
stǫng óð fyr gram, gingu,
(gnógr styrr vas þar) fyrri.

Þá er Óláfr konungr gekk fram ór skjaldborginni ok í ǫndurða
fylking ok bœndr sá í andlit honum, þá hræddusk þeir ok fellusk
þeim hendr; þess getr Sigvatr:

151. Geirs hykk grimligt vǫ́ru
gnýreifum Áleifi
loghreytǫndum líta
lóns í hvassar sjónir,
þorðut Þrœnzkir fyrðar,
þótti hersa dróttinn
ógurligr, í augu
ormfrǫ́n séa hǫ́num.

Þá varð allhǫrð orrosta; gekk konungr hart fram sjálfr í
hǫggorrostu; svá segir Sigvatr:

152. Rauð í rekka blóði
rǫnd með gumna hǫndum
dreyrugt sverð, þars dýran
drótt þjóðkonung sótti,
auk, at ísarn-leiki,
Innþrœndum lét finnask,
rœkinn, gramr í reikar
rauðbrúnan hjǫr túnum.

K. 227. Fall Þorgeirs af Kvistsstǫðum.

Óláfr konungr barðisk þá alldjarfliga; hann hjó til Þorgeirs
af Kvistsstǫðum, lendz manns, þess er fyrr er getit, um þvert
andlit ok í sundr nefbjǫrg á hjálminum ok klauf hǫfuðit fyrir
neðan augu, svá at nær tók af. En er hann fell, mælti
konungr: »hvárt er þat satt, er ek sagða þér, Þorgeirr, at þú
myndir eigi sigrask í okrum viðrskiptum?«. Í þeiri svipan skaut
Þórðr niðr merkistǫnginni svá hart, at stǫngin stóð. Þá hafði
Þórðr fengit banasár ok fell hann þar undir merkinu. Þá fellu
þar ok Þorfiðr muðr ok Gizurr gullbrá, ok hǫfðu hann sótt ii.
menn, en hann drap annan þeira, en særði annan, áðr hann
fell; svá segir Hofgarða-Refr:

153. Einn háði gný gunnar
(gall bál Hǫ́ars) stála
rimmu askr við rǫskva
regndjarfr tváa þegna;
dalsteypir hjó Draupnis
dǫggfrey bana hǫggvi
(hann rauð járn), en annan
ár strauma, vann sáran.

Þá varð þat, er fyrr var sagt, at himinn var heiðr, en sól hvarf
at sýn ok gerði myrkt; þess getr Sigvatr:

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >> https://runeberg.org/heimskring/0411.html

		Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur / 401 (1911) Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson Table of Contents / Innehåll \| << Previous \| Next >>
	Project Runeberg \| Catalog \| Recent Changes \| Donate \| Comments? \|