Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
konungr þá Þórð bera fram merkit, en konungr fylgði sjálfr
merkinu ok sú sveit manna, er hann hafði valit til at vera sér
nær í orrostu; váru þeir menn í hans liði einna vápndjarfastir
ok bezt búnir; þess getr Sigvatr:
150. Mest frák merkjum næstan
minn dróttin framm sínum,
stǫng óð fyr gram, gingu,
(gnógr styrr vas þar) fyrri.
151. Geirs hykk grimligt vǫ́ru
gnýreifum Áleifi
loghreytǫndum líta
lóns í hvassar sjónir,
þorðut Þrœnzkir fyrðar,
þótti hersa dróttinn
ógurligr, í augu
ormfrǫ́n séa hǫ́num.
152. Rauð í rekka blóði
rǫnd með gumna hǫndum
dreyrugt sverð, þars dýran
drótt þjóðkonung sótti,
auk, at ísarn-leiki,
Innþrœndum lét finnask,
rœkinn, gramr í reikar
rauðbrúnan hjǫr túnum.
153. Einn háði gný gunnar
(gall bál Hǫ́ars) stála
rimmu askr við rǫskva
regndjarfr tváa þegna;
dalsteypir hjó Draupnis
dǫggfrey bana hǫggvi
(hann rauð járn), en annan
ár strauma, vann sáran.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>