406 (Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur)

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

fær; látit hefi ek nú meira«. Kimbi rétti fram hǫndina ok vildi
taka hringinn. Þormóðr sveifldi til sverðinu ok hjó af honum
hǫndina, ok er svá sagt, at Kimbi bar sár sitt engum mun
betr en hinir, er hann hafði fyrr á leitat. Fór Kimbi brot, en
Þormóðr settisk niðr í hlǫðunni ok sat þar um hríð ok heyrði
á rœður manna. Þat var mælt þar mest, at hverr sagði þat, er
sét þóttisk hafa í orrostu, ok rœtt um framgǫngur manna; lofuðu
sumir mest hreysti Óláfs konungs, en sumir nefndu aðra menn
til ekki síðr; þá kvað Þormóðr:

159. Ǫrt vas Áleifs hjarta,
óð framm konungr (blóði
rekin bitu stǫ́l) á Stiklar
stǫðum, kvaddi lið bǫðvar;
élþolla frák alla
Jalfaðs nema gram sjalfan
(reyndr vas flestr) í fastri
fleindrífu sér hlífa.

K. 234. Dauði Þormóðar.

Þormóðr gekk síðan í brot til skemmu nǫkkurrar, gekk þar
inn. Váru þar áðr margir menn inni fyrir sárir mjǫk; var þar
at kona nǫkkur ok batt um sár manna. Eldr var á gólfinu, ok
vermði hon vatn til at fægja sárin, en Þormóðr settisk niðr við
dyrr útar. Þar gekk annarr maðr út, en annarr inn, þeir er
stǫrfuðu at sárum mǫnnum. Þá snøri einn hverr at Þormóði ok
sá á hann ok mælti síðan: »hvi ertu svá fǫlr?, ertu sárr, eða
fyrir hvi biðr þú þér eigi lækningar?«. Þormóðr kvað þá vísu:

160. Emkak rjóðr, en rauðum
ræðr grǫnn Skǫgul manni
hauka setrs en hvíta,
hyggr fár of mik sáran;
hitt veldr, mér at, meldrar
morðvenjandi Fenju,
djúp ok danskra vápna
Dags hríðar spor svíða.

Síðan stóð Þormóðr upp ok gekk inn at eldinum ok stóð þar
um hríð. Þá mælti læknirinn til hans: »þú, maðr, gakk út ok
tak mér skíðin, er hér liggja fyrir durum úti«. Hann gekk út,
bar inn skíðafangit ok kastaði niðr á gólfit. Þá sá læknirinn í
andlit honum ok mælti: »furðu bleikr er þessi maðr; hví ertu
slíkr?«. Þá kvað Þormóðr:

161. Undrask ǫglis landa
eik, hví vér róm bleikir;
fár verðr fagr af sǫ́rum,
fannk ǫrva drif, svanni;
mik fló malmr enn kløkkvi
magni keyrðr í gǫgnum;
hvast beit hjarta et næsta
hættligt jarn, es ek vætti.

Þá mælti læknirinn: »láttu mik sjá sár þín ok mun ek veita
umbǫnd«. Síðan settisk hann niðr ok kastaði klæðum af sér. En
er læknir sá sár hans, þá leitaði hon um þat sár, er hann hafði

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >> https://runeberg.org/heimskring/0416.html

		Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur / 406 (1911) Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson Table of Contents / Innehåll \| << Previous \| Next >>
	Project Runeberg \| Catalog \| Recent Changes \| Donate \| Comments? \|