Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
þá til, þar er upp var lokin kistan Óláfs konungs; var þar dýrligr
ilmr. Þá beraði byskup andlit konungs, ok var engan veg brugðit
ásjónu hans, svá roði í kinnunum, sem þá myndi, ef hann væri
nýsofnaðr. Á því fundu menn mikinn mun, þeir er sét hǫfðu
Óláf konung, þá er hann fell, at síðan hafði vaxit hár ok negl,
því næst sem þá myndi, ef hann hefði lífs verit hér í heimi
alla þá stund síðan er hann fell. Þá gekk til at sjá líkama Óláfs
konungs Sveinn konungr ok allir hǫfðingjar þeir, er þar váru.
Þá mælti Álfífa: »furðu seint fúna menn í sandinum; ekki myndi
svá vera, ef hann hefði í moldu legit«. Síðan tók byskup sǫx ok
skar af hári konungsins ok svá at taka af kǫmpunum. Hann
hafði haft langa kampa, svá sem þá var mǫnnum títt. Þá mælti
byskup til konungs ok Álfífu: »nú er hár konungs ok kampar
svá sítt, sem þá er hann andaðisk, en þvílíkt vaxit, sem nú séð
þér hér af skorit«. Þá svarar Álfífa: »þá þykki mér hár þat
heilagr dómr, ef þat brenn eigi í eldi; en opt hǫfum vér sét hár
manna heilt ok ósakat, þeira er í jǫrðu hafa legit lengr en þessi
maðr«. Síðan lét byskup taka eld í glóðarkeri ok blezaði ok lagði
á reykelsi. Síðan lagði hann í eldinn hár Óláfs konungs; ok þá
er brunnit var reykelsit alt, þá tók byskup upp hárit ór eldinum
ok var þá hárit óbrunnit. Lét byskup þat sjá konung ok aðra
hǫfðingja. Þá bað Álfífa leggja hárit í óvígðan eld; þá svarar
Einarr þambarskelfir, bað hana þegja ok valði henni mǫrg hǫrð
orð. Var þat þá byskups atkvæði ok konungs samþykki ok dómr
allzherjar, at Óláfr konungr væri sannheilagr. Var þá líkami
konungs borinn inn í Klémenskirkju ok veittr umbúnaðr yfir
háaltári. Var kistan sveipt pelli ok tjaldat alt guðvefjum. Urðu
þá þegar margs konar jartegnir at helgum dómi Óláfs konungs.
K. 245. Frá jartegn Óláfs konungs.
Þar á melnum, sem Óláfr konungr hafði í jǫrðu legit, kom
upp fagr brunnr, ok fengu menn bót meina sinna af því vatni.
Var þar veittr umbúnaðr, ok hefir þat vatn verit jafnan síðan
vandliga varðveitt. Kápella var fyrst gǫr ok þar sett altárit,
sem verit hafði leiðit konungsins, en nú stendr í þeim stað
Kristskirkja. Lét Eysteinn erkibyskup þar setja háaltárit í þeim
sama stað, sem leiðit hafði verit konungsins, þá er hann reisti
þetta it mikla musteri, er nú stendr; hafði ok verit í þeim stað
altárit í fornu Kristskirkju. Svá er sagt, at Óláfskirkja standi
nú þar, sem þá stóð sú eyðiskemma, er lík Óláfs konungs var
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
