Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
HAR. HARD.
461
er þar liggr til, meö þeim formåla, at þú skalt jafnréttr konungr
i çllum stçöum i Noregi sem ek; en þá er vér erum allir saman,
skal ek vera fyrirmaör i heilsan ok þjónan ok at sæti; ef iii. eru
tignir menn, skal ek milli sitja; ek skal hafa konungslægi ok
kon-ungsbryggju; þér skuluö ok styöja ok styrkja vårt riki i þann 5
staö, at vér geröum yÖr at þeim manni i Nóregi, er vér hugöum,
at engi skyldi verða, meöan várr hauss væri uppi fyrir ofan mold«.
Pá stóö upp Haraldr ok þakkaöi honum vel tign ok vegsemö.
Set jask þá niör báöir ok váru allkátir þann dag; um kveldit gekk
Haraldr ok hans menn til skips sins. 10
K. 24. Haraldr konungr veitti Magnúsi konungi.
Eptir um morgininn lét Magnús konungr blåsa til þings
çllu liÖinu. En er þing var sett, þá lýsti Magnús konungr fyrir
çllum mçnnum gjçf þeiri, er hann haföi gefit Haraldi, frænda
sinum. Pórir af Steig gaf Haraldi konungsnafn þar á þinginu. 15
Pann dag bauö Haraldr konungr Magnúsi konungi til boröz sins,
ok gekk hann um daginn meö lx. manna til landtjalda Haraldz
konungs, þar sem hann haföi veizlu búit. Váru þar þá báöir
kon-ungarnir i samsæti, ok var þar veizla fçgr ok veitt kappsamliga,
váru konungarnir kátir ok glaðir. En er á leiö daginn, þá íét 20
Haraldr konungr bera i tjaldit tçskur mjçk margar; þar báru
menn ok klæði ok vápn ok annars konar gripi; þat fé miölaöi
hann, gaf hann ok skipti meÖ mçnnum Magnus konungs, þeim
er váru i veizlunni. Siöan lét hann leysa tçskurnar, mælti þá til
Magnús konungs: »þér veittuö oss fyrra dag riki mikit, er þér 25
hçföuö unnit áör af óvinum yörum ok várum, en tókuð oss til
samlags viö yör; var þat vel gçrt, þviat þér hafiö mikit til unnit.
Nú er hér i annan staö, at vér hçfum verit útlendis ok hçfum
]x) verit i nçkkurum mannhættum, áÖr en ek hefi saman komit
þessu gulli, er þér munuö nú sjå mega; vil ek þetta leggja til 30
félags viö yÖr; skulum vit eiga lausafé alt jçfnum hçndum, svá
sem vit eigum riki hálft hvárr okkarr ’1 Nóregi. Ek veit, at
skaplyndi okkat er ólikt; ertu maör miklu çrvari en ek, munu
vit skipta fé þessu meö okkr at jafnaöi, ferr þá hvárr meö sinn
hlut sem vill«. Siöan lét Haraldr breiöa niör nautshúö mikla ok 35
steypa þar á gullinu ór tçskunum; siöan váru skálir teknar ok
met, reitt i sundr féit, skipt çllu meö vágum, ok þótti çllum
mçnnum, er så, mikil furöa, er i Norörlçndum skyldi vera svá
mikit gull saman komit i einn staö. Petta var þó reyndar Grikkja-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
