Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
5i 6
HEIMSKRINGLA
aÖra. Haraldr, bróÖir hans, var jafnan innan hirðar inn næsti
maör um alla þjónostu, ok hafði allar féhirzlur konungs at gæta.
Pat er sçgn manna, at þá er fram leiö at andláti konungs, at þá
var Haraldr nær ok fått manna annat; þá laut Haraldr yfir
kon-5 unginn ok mælti: »því skirskota ek undir alla yðr, at konungr
gaf mér nú konungdóm ok alt riki i Englandi«. Pvi næst var
konungr borinn dauðr ór hvilunni. Pann sama dag var þar
hçföingjastefna, var þá rætt um konungstekju; lét þá Haraldr
bera fram vitni sin, þau er Eaövarör konungr gaf honum riki á
io deyjanda degi. Lauk svá þeiri stefnu, at Haraldr var til konungs
tekinn ok vigör konungsvigslu inn xiii. dag i Pólskirkju; gengu
þá allir hçföingjar til handa honum ok alt fólk. En er þat spuröi
Tósti jarl, bróðir hans, likaöi honum illa; þóttisk hann eigi verr
til kominn at vera konungr — »vil ek, segir hann, at
landz-15 hçföingjar kjósi þann til konungs, er-þeim þykkir bezt vera til
fallinn« — ok fóru þau orÖ milli þeira brœðra. Haraldr konungr
segir svá, at hann vill eigi upp gefa konungdóm, fyrir þat at
hann var stólsettr í þeim staö, sem konungr åtti, en verit siðan
smurðr ok vigör konungsvigslu; hvarf til hans allr styrkr
20 fjçlmennis; haföi hann ok féhirzlur konungs allar.
K. 78. Ferð Tósta til Danmerkr.
En er Haraldr varð þess varr, at Tósti, bróðir hans, vildi
hafa hann af konungdóminum, þá trúöi hann honum illa, þviat
Tósti var maör forvitri ok maör mikill ok åtti vel vingat viö
25 landzhpföingja. Tók þá Haraldr af Tósta jar li herstjórnina ok
alt þat vald, er hann haföi áör haft framarr en aðrir jarlar þar
i landi. Tósti jarl vildi þat fyrir engan mun þola, at vera
þjónostumaör bróöur sins sambor ins; fór hann þá i brot meö
liöi sinu suör um sjå i Flandr; dvalðisk þar litla hriö, fór þá
30 til Fríslandz ok svá þaöan til Danmerkr á fund Sveins konungs,
frænda sins; þau váru systkin ülfr jarl, faÖir Sveins konungs,
ok Gyöa, móöir Tósta jarls. Jarl biör Svein konung fultings ok
liðveizlu. Sveinn konungr bauð honum til sin ok segir, at hann
skal hafa jarlsriki i Danmçrk, þat er hann megi vera þar sæmiligr
35 hçfÖingi. Jarl segir svá: »þess girnir mik, at fara til Englandz
aptr til óðala minna; en ef ek fæ engan styrk til þess af yör,
konungr, þá vil ek heldr þat til leggja viö yör, at veita yör
allan styrk þann, er ek á kost i Englandi, ef þér viliö fara meö
Dana-her til Englandz at vinna land, svá sem Knútr móðurbróðir
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
