Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
5i 6
HEIMSKRINGLA
K. 91. Griða-boð viö Tósta jarl.
Riddarar xx. riöu fram af þingamannaliöi fyrir fylking
Norömanna ok váru albrynjaöir ok svá hestar þeira. Pá mælti
einn riddari: »hvárt er Tósti jarl i liÖinu?«. Hann svarar: »ekki
5 er því at leyna, hér munu þér hann finna«. Pá mælti einn riddari:
»Haraldr bróöir þinn sendi þér kveöju ok þau orö meö, at þú
skyldir hafa griö ok Noröimbraland alt, ok heldr en eigi vilir
þú til hans hneigjask, þá vill hann gefa þér þriðjung rikis allz
með sér«. Pá svarar jarl: »þá er nçkkut annat boöit en ófriör ok
10 sviviröing sem i vetr; heföi þá verit þetta boöit, þá væri margr
maör sá á lifi, er nú er dauör, ok betr myndi þá standa riki i
Englandi. Nú tek ek þenna kost, hvat vill hann þá bjóða Haraldi
konungi Siguröarsyni fyrir sitt starf?«. På mælti riddarinn:
»sagt hefir hann þar nçkkut frå, hvers hann mun honum unna af
15 Englandi, vii. fóta rúm eöa þvi lengra, sem hann er hæri en aörir
menn«. På segir jarl: »farið þér nú ok segiö Haraldi konungi,
at hann búisk til orrostu; annat skal satt at segja meö
Norö-mçnnum en þat, at Tósti jarl fari frå Haraldi konungi
Siguröarsyni ok i óvinaflokk hans, þá er hann skyldi berjask i Englandi
20 vestr; heldr skulu vér allir taka eitt ráð, deyja meö sæmö eöa
fá England meö sigri«. På riöu aptr riddararnir. På mælti
Haraldr konungr Siguröarson viö jarl: »hverr var þessi inn
málsnjalli maör?«. På segir jarl: »þat var Haraldr konungr
Guöinason. På mælti Haraldr konungr Siguröarson: »oflengi
25 váru vér þessu leyndir; þeir váru sva komnir fyrir liö vårt, at eigi
myndi þessi Haraldr kunna segja banaorö várra manna«. På segir
jarl: »satt er þat herra; óvarliga fór slikr hpföingi, ok vera mætti
sva, sem þér segið. Sá ek þat, at hann vildi mér griö bjóða ok
riki mikit; en ek væra banamaör hans, ef ek segöa til hans; vil
3° ek heldr, at hann sé minn banamaör en ek hans«. På mælti
Haraldr konungr Siguröarson til sinna manna: »litill maör var
þessi ok stóð steigurliga i stigreip«. Svá segja menn, at Haraldr
konungr Siguröarson kvaö visu þessa:
155. Framm gçngum vér hjalmar skina,
35 i fylkingu hefkat ek mina;
brynjulausir nu liggr skrúö vårt
und bláar eggjar; at skipum niöri.
Emma hét brynja hans; hon var siö, sva at honum tók á mitt
bein, ok svá sterk, at aldri haföi vápn á fest. — På mælti Haraldr
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
