Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
5i 6 HEIMSKRINGLA
159. Qld hefr afráö goldit svá lauk siklings ævi
ilt, nú kveök her stiltan, snjalls, at vér róm allir
bauð þessa fçr þjóðum (loföungr beið enn leyföi
þarflaust Haraldr austan; lífs grand) i stað vçndum.
5 En áör saman sigi orrosta, þá bauö Haraldr Guöinason griö
Tósta jarli, bróður sinum, ok þeim mçnnum çörum, er þá liföu
eptir af liöi Norömanna. En NorÖmenn æpöu allir senn ok segja,
at fyrr skyldi hverr falla um þveran annan, en þeir gengi til griÖa
viö enska menn, æpöu þá heróp; tóksk þá orrosta i annat sinn;
10 svá segir Arnórr jarlaskáld:
160. Eigi varö ens ýgja heldr kuru meir ens milda
auöligr konungs dauöi; mildings, an griö vildi,
hliföut hlenna svæfi of folksnaran fylki
hoddum roönir oddar; falla liösmenn allir.
j. K. 93. Uphaf Orra-hriöar.
Eysteinn orri kom i því bili frá skipum meö þvi liöi, er
honum fylgöi; váru þeir albrynjaöir; fekk Eysteinn þá merki
Haraldz konungs, Landeyöuna. Varð nú orrosta it iii. sinn ok
varö sú in haröasta orrosta; fellu þá mjçk enskir menn ok var
20 viö sjálft, at þeir myndi flýja. Sú orrosta var kçlluö Orra-hriö.
Peir Eysteinn hçföu farit sva ákafliga frå skipunum, at þeir váru
fyrr svá móðir, at náliga váru þeir ófœrir, áðr en þeir kvæmi til
orrostu, en siöan váru þeir sva óöir, at þeir hliföu sér ekki, meöan
þeir máttu upp standa; at lykðum steypÖusk þeir af
hringa-25 brynjunum. Var þá enskum mçnnum hægt, at finna hçggstaöi á
þeim, en sumir sprungu meö çllu ok dó ósárir; feil náliga alt
stórmenni Norömanna. Petta var inn øfra hlut dags. Var þat,
sem ván var, at þar váru enn eigi allir jafnir, margir flýðu,
margir ok þeir, er svá kómusk undan, at ýmsir báru auönu til;
30 gerði ok myrkt um kveldit, áðr en lokit var çllum manndrápum.
K. 94. Frá Styrkári stallara.
Styrkárr, stallari Haraldz konungs SigurÖarsonar, komsk
brot, ágætr maör; hann fekk hest ok reiö svá i brot. Ura kveldit
geröisk á vindr nçkkurr ok heldr svalt, en Styrkárr haföi ekki
35 klæöi fleiri en skyrtu eina, en hjálm á hçföi, en nøkvit sverö i
hendi; honum svalaöi, er hann hratt af sér mœðinni. Pá kom i
móti honum vagnkarl einn ok var i kçsungi fóðruöum. Pá mælti
Styrkárr: »viltu selja kçsunginn, bóndi?«. »Eigi þérna, segir
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
