Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús-sona
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
260
HEIMSKRINGLA
mælti: »lát mik lausan Sigurðr; ek skal bana honum; hann vill
kefja menn vára«. Sigurðr svarar: »vit skulum nú leika fyrst,
en þú, Islendingr, leita til landz«; hann geröi svá, en konungr
lét Sigurðr lausan ok lagðisk til skips sins; svá fór ok SigurÖr.
5 En konungr mælti, bað Sigurö eigi veröa svá djarfan at koma
i augsýn sér. Pat var sagt Sigurði ok gekk hann upp á land.
K. 29. Frå Haraldi ok Sveini Hrimildarsyni.
Um kveldit þá er menn fóru at sofa, léku sumir menn uppi
á landi. Haraldr var i leikinum, en baÖ svein sinn fara út å
10 skip ok búa hvilu sina ok biða sin þar. Sveinninn gerði svá.
Konungr var sofa farinn. En er sveininum þótti lengjask, þá
lagöisk hann upp i rúmit Haraldz. Sveinn Hrimhildarson mælti:
»skçmm mikil er at fara til þess heiman frá búum sinum dugandis
mçnnum, at draga hér knapa upp jafnhátt sér«. Sveinninn
15 svarar, segir, at Haraldr visaði honum þangat.
SveinnHrim-hildarson mælti: »oss þykkir engi ofgœðakostr i, at Haraldr
iiggi hér, þótt hann dragi eigi hér þræla upp eöa stafkarla«,
— ok gripr hann upp riövçl ok laust i hçfuö sveininum, svá
at blóÖ feil um hann. Sveinninn hljóp þegar upp á land ok
20 segir Haraldi, hvat i var oröit. Haraldr gekk þegar á skip upp
ok aptr i fyrirrúmit; hann hjó með handøxi til Sveins ok veitti
honum sår mikit a hendi; gekk Haraldr þegar á land upp. Sveinn
hljóp upp á land eptir honum, drifu þá til frændr Sveins ok
tóku Harald hçndum ok ætíuöu at hengja hann. En er þeir
25 bjoggu þar um, þá gekk Sigurðr Sigurðarson út á skipit Sigurðar
konungs ok vakði hann. En er konungr brå augum i sundr ok
kendi Sigurð, mælti hann: »fyrir þetta sama skaltu deyja, er
þu komt i augsýn mér, þvíat ek bannaða þér þat« — ok hljóp
konungr upp. Sigurðr mælti: »kostr er þér þess, konungr, þegar
30 þú vilt, en aðrar sýslur eru nú fyrst skyldri, far sem skjótast
máttu upp á land ok hjálp Haraldi brœðr þínum; Rygir vilja
nú hengja hann«. Pá mælti konungr: »guð gæti nú til; Sigurðr,
kalla lúðrsveininn; lát blása liðinu upp eptir mér«. Konungr
hljóp upp á land, en allir, er hann kendu, fylgðu honum ok þar
35 til er gálginn var búinn; tók hann þegar Harald til sin ,en alt
fólk þusti þegar til konungs með alvæpni, er lúðr hafði við kveðit.
Pá segir konungr, at Sveinn ok allir hans félagar skyldu utlagir
fara, en viö boen allra manna feksk þat af konungi, at þeir skyldu
hafa landzvist ok eignir sinar, en sárit bótalaust. Pá spurði
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
