Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús-sona
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
SIG. EYST. OL. 551
Sigurör Siguröarson, ef konungr vildi, at hann fceri þá i brot.
»Pat vil ek eigi, segir konungr, aldri má ek þin án vera«.
K. 30. Jartegn Óláfs konungs.
Kolbeinn hét maör, ungr ok fátœkr, en Póra, móðir Sigurðar
konungs Jórsalafara, lét skera tungu ór hçföi honum, ok var til 5
þess eigi meiri sçk, en så inn ungi maör Kolbeinn haföi etit
stykki hálft af diski konungsmóÖur ok segir, at steikari haföi
gefit honum, en hann þoröi eigi viÖ at ganga fyrir henni; siöan
fór sá maör mállauss langa hriö; þess getr Einarr Skúlason i
Óláfsdrápu: 10
203. Gçfug lét Hçrn ór hçfÖi þann sçum vér, es vçrum,
Hvitings of sçk litla válaust numinn máli
auöar aumum beiöi hodda brjót, þars heitir
ungs manns skera tungu ; Hlíð, fóm vikum siöarr.
Hann sótti siöan til Prándheims ok til Niöaróss ok vaköi at 15
Kristskirkju. En um ottusçng Ölåfsvçkudag inn siöarra, þá
sofnaöi hann ok þóttisk sjá Óláf inn helga koma til sin ok taka
hendi sinni i stúfinn tungunnar ok heimta; en er hann vaknaði,
þá var hann heill ok þakkaði várum drótni feginsamliga ok Óláfi
konungi, er hann hafði heilsu ok miskunn af þegit, haföi farit 20
þagat áör mállauss ok sótti hans heilagt skrin, en þaðan fór hann
heill ok skorinorÖr.
K. 31. Jartegn öláfs konungs.
Ungan mann nçkkurn danskan at øöli tóku heiönir menn
ok fluttu til Vindlandz ok hçföu þar i bçndum meö çörum 25
herteknum mçnnum. Nú var hann um daga i járni einn saman
varÖveizlulauss, en um nætr þá var sonr bónda i fjçtri meö
honum, at hann hloepisk eigi frá honum. En så aumi maör beiö
aldri svefn né ró fyrir harms sakir ok sorga; hugleiddi marga
vega, hvat til hjálpar væri, kviddi mjçk ánauð ok hræddisk bæöi 30
sult ok pislir ok vænti engrar aptrlausnar af frændum sinum,
fyrir því at þeir hçföu tvisvar sinnum áör leystan hann af
heiÖnum lçndum meö fjárhlut, ok þóttisk hann því vita, at þeim
myndi þá þykkja bæöi mikit fyrir því ok kostnaöarsamt, at ganga
undir it iii. sinn. Vel hefir så maör er eigi biör slikt ilt þessa 35
heims, sem hann þóttisk þá beðit hafa. Nú gerðisk honum engi
annarr til en hlaupask i brot ok komask undan, ef þess verör
auöit. Pvi næst ræör hann til á náttarþeli ok drepr son bónda,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
