Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús blinda
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
MAGN. BLIND. HAR. GILL. 55 7
haföi verit, ok vildi hann ekki til segja, hvar þá var kominn.
Reinaldr byskup i Stafangri var enskr ok fégjarn mjçk kallaÖr;
hann var kærr vinr Magnus konungs, ok þótti mçnnum þat
likligt, at honum myndi fengin til varÖveizlu stórfé ok dýrgripir;
váru menn sendir eptir honum ok kom hann til Bjçrgynjar; váru 5
þá kenzl þessi borin á hendr honum, en hann synjaöi ok bauð
skirslur fyrir. Haraldr vildi ekki þat; hann lagði á byskup at
gjalda sér xv. merkr gullz. Byskup segir, at hann vill eigi
svá vesla stað sinn,vill heldr hætta lifi sinu. Siðan hengðu þeir
Reinald byskup út i Hólmi viö valslçnguna; en er hann gekk 10
til gálgans, hristi hann bótann af fæti sér ok mælti ok sór um:
»eigi veit ek meira fé Magnus konungs, en þat sem þar er i
bótanum«. Par var i einn gullhringr. Byskup var jaröaör i
Norönesi at Mikjálskirkju, ok var þetta verk mjçk lastat.
Siöan var Haraldr einn konungr yfir Nóregi, meðan hann liföi. 15
K. 9. Undr i Konungahellu.
Fimm vetrum eptir andlát Siguröar konungs uröu tiöendi
mikil i Konungahellu. Peir váru þar þá sýslumenn Gothormr,
sonr Haraldz flettis, ok Sæmundr húsfreyja. Hann åtti
Ingi-bjçrgu, dóttur Andréás prests Brúnssonar; þeira synir Páll flipr 20
ok Gunni fiss. Ásmundr hét sonr Sæmundar laungetinn.
Andréás Brúnsson var mikill merkismaör; hann sçng at
Kross-kirkju; Solveig hét kona hans. Meö þeim var þá at fóstri ok
upfæzlu Joan Loptsson ok var xi. vetra gamall. Loptr prestr
Sæmundarson, faÖir Jóans, var ok þar. Dóttir Andréás prests 25
ok Solveigar hét Helga, er Einarr åtti. Pat barsk at i
Konungahellu dróttinsnótt ina næstu eptir páskaviku, at gnýr varö mikill
úti á strætum um allan býinn, sem þá er konungr fór meö alla
hirö sina, ok hundar létu svá illa, at eigi mátti varöveita, ok
brutusk út; en allir, er út kómu, urÖu galnir ok bitu alt þat, er 3°
fyrir varö, menn ok fénaö; en alt þat, er bitit var ok blóöit kom
á, þá œrÖisk, ok alt þat, er hafanda var, lét burð sinn ok oeröisk.
Pessi minning var náliga hver ja nótt frá páskum til
upstigningar-dags. Menninir óttuðusk mjçk undr þessi ok réöusk margir i
brot ok seldu garöa sina, fóru i heraö eöa i aðra kaupstaÖi, ok 35
þótti þeim çllum þat mest vert, er vitrastir váru, ok hræddusk
þat, sem var, at þetta myndi vera fyrir miklum stórtíöendum,
þeim er þá váru enn eigi fram komin. En Andréás prestr talaði
þá langt ok sn j alt hvitsunnudag ok veik hann s vå til lyköa
Heimskringla. 36
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
