Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús blinda
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
564 HEIMSKRINGLA
undan af þeim viii. Peir menn, er fylgt hçföu Qlvi, tóku hann
ok fluttu hann með sér til Skúrbága, ok varö hann grceddr at
heilu; ok er þat mål manna, at eigi hafi maör farit drengiligri
ferö. Lendir menn i i., Sigurör Gyröarson, bróöir Philippús, ok
5 Sigarör kómu meö dc. manna til Skúrbága, ok hvarf Sigurör aptr
meö cccc. manna ok þótti siöan litils verör ok liföi skamma stund.
Sigarör fór meö cc. manna til býjarins ok baröisk þar við heiöna
menn ok feil þar meö çllu liöi sinu. Vinör sóttu kastalann, en
konungr ok stýrimenn stóöu fyrir útan bardagann. I einhverjum
10 staö, þar er Vinör stóöu, var einn maör ok skaut af boga ok
mann til bana meö hverri çr; ii. menn stóðu fyrir honum meÖ
skjçldu. På mælti Sæmundr viö Åsmund son sinn, at þeir skyldu
skjóta at skytanum báðir senn — »en ek mun skjota at þeim,
er skjçldinn berr«. Hann geröi sva, en så skaut skildinum
15 fyrir sik. Pá skaut Äsmundr milli skjaldanna, ok kom çrin i
enni skytanum, svá at ut kom i hnakkann, ok feil sá dauör á
bak aptr; en er Vinör sá þat, þá ýlöu þeir allir sem hundar eöa
vargar. På lét Réttiburr konungr kalla til þeira ok bjóöa þeim
griö; en þeir neituöu því; siöan veittu heiöingjar haröa atsókn.
20 Pá var sá einn af heiönum mçnnum, er svá nær gekk, at alt gekk
at kastalahuröinni ok lagði sveröi þann mann, er fyrir innan stóð
huröina, en menn báru at honum skot ok grjót ok var hann
hliföarlauss, en svá var hann fjçlkunnigr, at ekki vápn festi á
honum. Pá tók Andréás pestr vígðan eld ok signaði ok skar
25 tundr ok lagöi i eld ok setti á çrvarodd ok fekk Äsmundi, en
hann skaut þessi çr at inum fjçlkunnga manni, ok beit þetta skot
svá, at honum vann at fullu, ok feil hann dauör á jçrÖ. Pá létu
heiöingjar illiliga enn sem fyrr, ýlðu ok gnístu. Gekk þá alt
fólk til konungs; þótti kristnum mçnnum þá sem væri til ráðs,
30 at þeir mundu undan leita. Pá skilöi túlkr, sá er skilði vinðesku,
hvat hçföingi sá mælti, er üniburr er nefndr; hann mælti svá:
»þetta fólk er atalt ok ilt viöskiptis, ok þótt vér tækim alt þat
fé, er í þessum staö er, þá mætti vér gefa til annat fé jammikit,
at vér heföim eigi komit hér; svá hçfum vér mikit lið látit ok
35 marga hçföingja. Ok fyrst i dag, er vér tókum at ber jask viö
kastala, þá hçföu þeir til varnar skot ok spjót, því næst bçröu
þeir oss meö grjóti, ok nú ber ja þeir oss meö keflivçlum sem
hunda; sé ek fyrir því, at þeira fçng þverra til varnar, ok skulu
vér enn gera þeim haröa hriö ok freistum þeira«. En svá var
40 sem hann sagöi, at þá skutu þeir staurum, en i fyrstu hriö hçföu
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
