Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Inga konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
ING. SIG.
5 77
saupprúÖ fœrÖu þeir til Túnsbergs, en alt annat liÖ grófu
þeir þar.
K. 13. Eysteinn Haraldzson kom í Nóreg.
Sigurör ok Ingi hçföu ráðit Nóregi vi. vetr. Pat vår kom
Eysteinn vestan af Skotlandi; hann var sonr Haraldz gilla. Arni 5
sturla ok Porleifr Brynjólfsson ok Kolbeinn hrúga, þeir hçföu
farit vestr um haf eptir Eysteini ok fylgöu honum i land ok
heldu þegar norör til Prándheims, ok tóku Prcendir viö honum,
ok var hann til konungs tekinn á Eyraþingi um gagndaga, svá
at hann skyldi hafa þriöjung Nóregs viö bræör sina. Sigurör 10
ok Ingi váru þá austr i landi; fóru þá menn i milli þeira
konunganna ok sættu þá sva, at Eysteinn skyldi hafa þriðjung
rikis. Engi váru skirsli gçr Eysteini til faöernis, nema því var
trúat, er Haraldr konungr haföi til sagt. BjaÖçk hét móðir
Eysteins konungs, ok kom hon i Nóreg meö honum. 15
K. 14. Dráp Óttars birtings.
Magnus hét inn iiii. sonr Haraldz konungs; hann fóstraði
Kyrpinga-Ormr;. hann var ok til konungs tekinn ok haföi sinn
hluta af landi. Magnús var veill á fótum ok liföi litla hriö ok
varö sóttdauör; hans getr Einarr Skúlason: 20
217. Auö gefr Eysteinn lýðum, fjpldýrs, hafa fjórir,
eykr hjaldr Sigurör skjaldar, folktjald, komit aldri,
lætr Ingi slçg syngva, rýör bragnings kyn blóöi,
semr Magnus friö bragna; bræör und sól en æöri.
Eptir fall Haraldz konungs gilla var Ingiriör drótning gipt 25
Óttari birtingi; hann var lendr maör ok hçföingi mikill, þrœnzkr
at ætt; hann var mikill styrköarmaör Inga konungs, meÖan hann
var i barnæsku. Sigurör konungr var ekki mikill vinr hans ok
þótti hann alt hallr undir Inga konung, måg sinn. Öttarr birtingr
var drepinn norör i kaupangi i einvigi um kveld, er hann skyldi 30
ganga til aptansçngs; en er hann heyröi hvininn af hçgginu, þá
brå hann upp hendi sinni ok skikkju i móti ok hugöi, at kastat
væri snjákekki at honum, sem titt er ungum sveinum; hann feil
viö hpggit; en Álfr hroöi, sonr hans, kom þá gangandi i
kirkju-garöinn; hann sá fall fçöur sins, ok sva, at maör så, er vegit 35
haföi, hljóp austr um kirkjuna. Álfr hljóp eptir honum ok drap
hann viö sçnghushornit, ok mæltu menn, at honum heföi vel
gefit hefndina, ok þótti hann miklu meiri maör en áðr.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
