Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Hákonar herðibreiðs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
HAK. HERD.
609
myndi vera i orrostu sjálfr; en þótt ek sjá verr atskjótaðr fyrir
vanheilsu sçkum en hann var, þá skal ek eigi verr viljaÖr viö
hann; ok er engi ván, at ek muna eigi i orrostu vera«. Svá
segja menn, at Gunnhildr, er Simun hafði átt, fóstra Hákonar,
léti sitja úti til sigrs Hákoni; en þat vitraöi, at þeir skyldi 5
ber jask viö Inga um nótt, en aldrigi um dag, kvað þá hlýöa
mundu; en Pórdís skeggja er sú kona nefnd, er sagt er at úti
sat, en eigi veit ek sann á því. Simun skálpr hann haföi gengit
i býinn ok lagzk niör at sofa ok vaknaði viö herópit. En er á
leiö nóttina, kom njósn til Inga konungs; var honum sagt, at 10
þeir Håkon fóru þá útan á isinn, en iss lá alt frá býnum út
til Hgfuöeyjar.
K. 17. Tala Inga konungs.
Ingi konungr meö sinn her gekk þá út á isinn ok setti fylking
sina fyrir býinn. Var Simun skálpr i þann arminn, er ut vissi 15
til Prælaborgar, en i þann arminn, er inn var fyrir Nunnusetr,
var Guörøör Suöreyja konungr, sonr Óláfs klinings, ok Jon,
sonr Sveins Bergþórssonar bukks. En er þeir Håkon kómu at
fylking Inga konungs, þá œpöu hvárirtveggju heróp. Peir
Guörøör ok Jón báknuöu til þeira Hákonar ok létu þá vita, hvar 20
þeir váru fyrir. Siöan snøru Hákonar menn þar at, en þeir
Guörøör flýöu þegar, ok myndi þat vera nær xv. hundruö manna.
En Jón ok mikil sveit meö honum hljópu i liö Hákonar ok
barÖ-isk meö þeim. Petta var sagt Inga konungi. Hann svarar svá:
»mikit hefir skilt vini mina; aldri myndi Grégóriús ivá fara, 25
meöan hann lifÖi«. Pá mæltu menn, báðu konunginn, at hesti
skyldi skjóta undir hann, ok riÖi hann ór orrostu ok upp á
Raumariki — »muntu þar fá gnógt liö þegar i dag«. »Engi
hugr er mér á því, segir konungr; opt hefi ek heyrt yðr þat
mæla, ok þykki mér satt, at litit lagöisk fyrir Eystein konung, 30
bróöur minn, siðan er hann lagöisk á flótta, ok var hann vel
at sér gç>rr um alla hluti, þá er konung friöa. Nú kann ek þat
sjá við vanheilendi mitt, hversu litit fyrir mik mun leggjask, ef
ek tek þat til, er honum skyldi svá mjgk vefjask, jammikit sem
atferö okra skilöi ok heilsu ok alt eljan. Ek var þá á annan 35
vetr, er ek var til konungs tekinn i Noregi, en nu em ek vel
XXV. Ek þykkjumk vandræöi ok ábyrgÖir hafa meirr haft i
konungdóminum, heldr en skemtan ok indæli; ek hefi rnargar
orrostur áttar, stundum meÖ meira liöi, stundum minna; hefir
Heimskringla. 39
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
