Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs Erlingssonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
6o4
HEIMSKRINGLA
jarl á brekku nçkkurri fyrir ofan brúna milli ok býjarins; þar feil
litil á; en þeir Erlingr fylkðu çörum megin árinnar; á bak fylking
þeira váru menn á hestum vel vápnaöir; þeir hçföu konung meö
sér. Jarls menn sá þá, at liösmunr myndi vera mikill, ok tçlöu
5 þat ráð at leita á skóginn. Jarl svarar: »þat segið þér, at mér
fylgi engi hugr, en nú skal þat reyna; ok gæti nú hverr sin, at
eigi flýi eöa fálmi fyrr en ek. Vér hçfum vigi gott, látum þá
ganga yfir brúna, en er merkit kømr yfir brúna, þá steypumk
vér á þá fyrir brekkuna, ok flýi nú engi frå çörum«. Sigurör
io jarl haföi brúnaÖan kyrtil ok rauða skikkju ok drepit upp
skautunum, fitskúa á fótum; hann haföi skjçld ok sverö, er
Bastarör var kallat. Jarl mælti: »þat veit guö meö mér, at heldr
en þiggja mikit gull, þá vilda ek ná meö Bastaröi at koma einu
hçggvi viö Erling skakka«.
15 K. 14. Fall Siguröar jarls.
LiÖ Erlings skakka vildi ganga fram at brúnni; hann mælti,
baö þá venda upp meö ánni — »er á þessi litil ok engi torfæra,
þviat slétt er at«. Var svá gçrt. Jarls fylking fór upp eptir
brekkunni gegnt til; en þá er þraut brekkuna ok slétt var yfir
20 ána ok gott, þá mælti Erlingr, at hans menn skyldu syngva Pater
noster ok biöja, at þeir hefÖi gagn, er betr gegndi. På sungu
þeir kirjål allir hått ok bçröu vápnum allir á skjçldu sina; en
viö þann gný skutusk á brot ok flýöu ccc. manna af Erlings liöi.
Gekk Erlingr ok hans liö yfir ána, en jarls menn œpðu heróp;
25 ck þeim brásk framhlaupit fyrir brekkuna at Erlings fylking;
tóksk orrosta á framanveröri brekkunni; váru fyrst spjóta lçg
ok þegar brått hçggorrosta; fór á hæl jarls merki, svá at Erlingr
ok hans menn kómusk upp á brekkuna. Varö þá skçmm orrosta,
áör jarls liö flýði á skóginn, er at baki þeim var áör. Pá var
30 sagt Siguröi jarli ok báöu menn hann flýja. Hann segir: »fram
vér nú, meöan vér megum«. Gengu þeir þá fram allhraustliga
ok hjoggu til beggja handa. I þeiri hriö feil Sigurör jarl ok
Jón Sveinsson ok nær lx. manna. Peir Erlingr létu fått manna
ok ráku flóttann at skóginum. Pá kannaöi Erlingr liðit ok hvarf
35 aptr; hann kom þar at er þrælar konungs vildu draga klæöi af
Siguröi jarli, ok var hann eigi með çllu ørendr ok vissi þó ekki.
Hann haföi fólgit sverö sitt i umgørö, ok lá þat hjå honum.
Erlingr tók þat upp ok laust meö þrælana, baö þá braut skríöa.
Eptir þat hvarf Erlingr aptr meö liöi sinu ok settisk i Tuns-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
