Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
175
Hun stirret på den blanke sjøen, som båret inn
mot fjellet i lange, tunge dønninger og bruste og
brast; langs efter bukten laget den en hvit skumstripe;
og en ny og en ny... Hun spurte Nils, hvorpass han
kunne tjene om året, herute? — Å, ifjor hadde det
blitt trehundre kroner og vel så det. — «Tre hundre
kroner?» — hun snudde sig og så på mannen, som stod
så trygg på berget sitt, med de rolige øinene under
nesten hvite bryn. «Da har du en veldig butikks-
gjeld da, Nils? — Nei, svarte han. Slikt som
fisk og potet og torv slapp han kjøpe. — «Men
kjøtt da?» — «Kjøtt?» han smilte. «Me ét då ikje
kjøtt, veit du» Og litt efter sa han, at i gode år
hadde han tjent optil syv hundre kroner. Ja — hadde
han såsant hatt ti kroner uken i kontanter, skulde
han klare sig storveis, da vilde han regne sig for rik.
Lånet, han hadde fått å bygge for, det hadde kom-
munen skaffet ham — sytti kroner betalte han
av på lånet. Tyve kroner hadde han i skatt.
«Men i kan då få eit stort varp ein dag, veit du!»
Og han så ut over småskogen og enerbuskene og
sa: «Nær me fær jora istand, ska du fe sjå!»
Hjertet hennes slo hardt og vondt. Med en hel
femtikroneseddel på barmen stod hun her.
«Kan du følge mig til butikken, Nils? — En
av ungene kunde følge henne — men det var da
søndagen, mintes hun ikke det? — «Jeg kommer inn
lel, når jeg vil handle» — Ja, dersom han Peder
var hjemme .... Hun kunde prøve. —
En av småjentene blev med henne og viste vei
over øia. Vesle-Marit gikk barføtt, sprang så lett i
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
