Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
124 Victor Hugo
he! he!» Det han hadde å leve av var heller ikke mere
enn en inntekt på omkring femten tusen francs. Hans
drøm var å arve og ha hundre tusen francs i rente så
han kunde holde elskerinne. Som en ser, hørte han altså
ikke til den arten av sykelige åttiåringer som lik Voltaire
har vært døende hele livet igjennem. Denne muntre
oldingen hadde alltid hatt det godt og følt sig vel. Han
var overfladisk, rask og bråsint. Han raste evig og alltid,
oftest når han hadde urett. Når nogen sa ham imot,
løftet han stokken; han prylte folk som i det attende år*
hundre. Han hadde en ugift datter på over de femti,
som han prylte kraftig når han var sint, og som han
ofte hadde pisket. For ham var hun enda bare åtte år.
Han fiket tjenerne kraftig op og sa: «Å, ditt åtsel!»
Men han kunde være ualmindelig rolig. Han lot sig hver
dag barbere av en barber som hadde vært gal, og som
hatet ham fordi han var sjalu på Gillenormand på grunn
av konen som var en vakker, kokett barbermadam. Gille*
normand var stolt av sin dømmekraft i alt, og han mente
at han var meget klok; han sa f. eks.: «Jeg er virkelig
ganske skarpsindig; når jeg blir bitt av en loppe, greier
jeg åsifra hvilket kvinnfolk jeg har fått den.» De ordene
han brukte mest var «følelsesmenneske» og «naturen».
I det siste ordet la han dog ikke den vide mening det
har fått i vår tid. Men han brukte det på sin måte i
sine små hjemlige satirer: «For at civilisasjonen skal få
litt av alt,» sa han, «har naturen endog gitt den mor*
somme prøver på barbariet. Europa har prøver av Asia
og Afrika i lite format. Katten er en salongtiger; firfislen
er krokodillen i lommeformat. Danserinnene på Operaen
er lyserøde villkvinner. De eter ikke mennene, de suger
dem ut. De er hekser, de omskaper dem til østers og
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
