Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
162 Victor Hugo
«Hør på mig, Théodule.» «Jeg hører, tante.» «Vær
opmerksom.» «Jeg er opmerksom.» «Jeg skal si dig,
Marius reiser av og til bort.» «Å, jassa nå.» «Han
reiser og er borte om natten.» «Å hå!» «Vi vil
gjerne vite hvad det er som ligger under.» Théodule
svarte med en herdet manns ro: «Et eller annet skjørt.»
Og la så til med dette dulgte smilet som viser at en
er sikker i sin sak: «Et pikebarn.» «Ja, det er klart,»
ropte tanten som syntes det var som talt av selve Gille*
normand, og som følte sig fullt overtydet ved at ordet
«pikebarn» blev betonet akkurat på samme måte som
av faren. Hun la til: «Gjør oss en glede. Følg efter
Marius. Han kjenner dig ikke, så det vil falle dig lett.
Gjelder det et pikebarn, så prøv å få snakke med det
pikebarnet; skriv så og fortell oss historien. Det vil
more bestefaren.»
Théodule hadde ikke særlig lyst på den slags lurerier;
men han var meget rørt over de ti louisdorene og håpet at
det vilde bli flere av dem. Han tok imot opdraget og
sa: «Som du vil, tante.» Og han la til for sig seiv: «Nå
er jeg jamen blitt anstandsdame.» Frk. Gillenormand
omfavnet ham. «Du vilde nok ikke gjøre den slags dum*
heter. Du lyder instrukser, lystrer ordre, du er et sam*
vittighetsfullt pliktmenneske, du reiser ikke vekk fra fåmi*
lien for å gjeste et slikt kvinnfolk.» Lansenérofficeren
såtte op et fjes lik en stortyv som blir rost for ærlighet.
Samme kvelden steg Marius op på diligencen uten å
ane at nogen lurte på ham. Det første spionen gjorde
var imidlertid å sovne. Han tok sig en kraftig lur som
varte hele natten. I lysningen ropte diligencekusken:
«Vernon. Skyss*skiftet Vernon. Reisende til Vernon.»
Og løitnant Théodule våknet. «Godt,» brummet han,
ennu i halvsøvne, «det er her jeg skal av.» Så klarnet
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
