Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
De elendige 23
bomullsfløiel, og som skrevet over brystvernet og lot sig
gli ned i graven omkring Marsmarken.
Jean Valjean gikk straks hjem i dype tanker.
II
Marius var ganske ute av sig seiv da han gikk fra Gille*
normand. Han hadde kommet dit med et svakt håp
og hadde gått derfrå i den sorteste fortvilelse. Han gav
sig til å streife omkring i gatene, en tilflukt for dem som
lider. Han tenkte ikke på noget han senere kunde huske.
Klokken to om natten kom han hjem til Courfeyrac og
kastet sig fullt påklædd på madrassen. Det var høilys
dag før han falt i denne fryktelige søvnen som lar tankene
komme og gå i hjernen. Da han våknet, så han Cour*
feyrac, Enjolras, Feuilly og Combeferre stå inne i værelset
med hattene på, sterkt optatt og ferdige til å gå ut. Cours
feyrac spurte ham: «Går du med til general Lamarques
begravelse?» Han syntes Courfeyrac talte kinesisk.
Han gikk en stund efter dem. I lommen la han de to
pistolene han hadde fått av Javert og som han hadde
beholdt. De var fremdeles ladd. Det vilde være vanskelig
å si hvad det var for en uklar tanke som fikk ham til
å ta dem med.
Hele dagen streifet han omkring uten å vite hvor han
var; av og til regnet det, men han merket det ikke; til
middagsmat kjøpte han et brød for en sou hos en baker,
la det i lommen og glemte det. Det later til at han også
tok et bad i Seinen uten å vite det. Marius håpet ikke
noget mere, fryktet ikke noget mere. Han ventet med
feberaktig utålmodighet på aftenen, han hadde bare en
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
