Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
De elendige 353
Det han hadde på pannen var ikke aldersrynker, det var
dødens hemmeiighetsfulle tegn. En følte der merket efter
rispene av en übarmhjertig klo. Kinnene hang, ansikts*
huden hadde den larven som får en til å tro at det alt er
kastet jord over den; munnvikene trakk sig nedover som
på slike masker som de i oldtiden hugget ut i gravstenene;
han så ut for sig med et blikk som om han låstet nogen
for noget; en kunde ha sagt at det var en av de store
tragiske skikkelsene som førte klagemål mot nogen. Han
var i lidelsens siste skifte, da smerten ikke lenger strøm*
mer; den er så å si stivnet; det danner sig likesom en
skorpe av fortvilelse over sjelen.
Det var blitt mørkt. Han trakk med stort slit et bord
og en gammel lenestol bort til kaminen og la penn, blekk
og papir på bordet. Da det var gjort, besvimte han. Da
han kom til sig seiv igjen, var han meget tørst. Han
kunde ikke løfte vannkannen, han bøide den med stort
strev bort mot munnen og drakk en slurk. Så vendte
han sig mot sengen, og mens han satt slik, fordi han ikke
kunde stå på benene, stirret han på den lille sorte kjolen
og alle de andre kjære tingene. Han satt slik og stirret
i timer som syntes lik minutter. Plutselig grøsset det i
ham, han følte at kulden kom; han støttet sig til bordet
som blev oplyst av biskopens lysestaker og grep pennen.
Hverken penn eller blekk hadde vært brukt på lang tid.
Spissen av pennen var bøid, blekket var tørt; han måtte
reise sig og få helt nogen dråper vann i blekkhuset; det
kunde han ikke få gjort uten å stanse og sette sig igjen
to eller tre ganger, og han måtte skrive med ryggen av
pennen. Av og til tørket han pannen. Hånden skalv.
Han skrev langsomt disse linjene:
«Cosette, jeg velsigner dig. Jeg skal forklare dig det
hele. Din mann handlet riktig da han lot mig skjønne at
23 ni
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
