Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Per Sivle
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Per Sivle. 85
Han har selv aldrig, hverken før eller senere, skrevet noget bedre.
Og det har ikke mange jevnbyrdige Sidestykker i vor nyere lyriske
Digtning:
Det var ikvell, medan Tankarne sveiv
— so vida ikring dei Fuglarne fer —
at ute i Skogen eg gjekk og dreiv.
Det var no so fagert og fint eit Ver.
Himlen han kvelvde seg klaar og rein,
og Vaaren log ifraa kvardan Grein:
„Du Per, du Per,
— aa hei! aa bop! — og er du no der!
Og kjenner du inkje ikvell, ikvell,
at Livet, det er no det likaste lell?"
Og alle dei Blomar og grøne Straa,
eg saag, kvarhelst eg so gjekk og for,
dei rudde seg Rom so hugheilt, dei smaa,
imillom det Lauvet, som datt ifjor;
dei keik, og dei nikkad. — Eg tykkte, eg,
det var, som vilde dei segja til meg:
„Du Per, du Per,
— titt, titt! titt, titt! — og er du no der!
Og kjenner du ikkje ikvell, ikvell,
at Livet, det er no det likaste lell?"
Og Vinden, han viftad so endr og Gong,
alt medan Soli i Vester seig.
Og Gauken, han gol, og Sysvorti song,
og Lerka, ho trallad, imedan ho steig.
Og som eg daa gjekk der og ruslad so smaat,
eg tykkte, eg skynad deim alle so godt:
„Du Per, du Per,
— ku ku! kvivitt! tilleti! — er du der !
Og kjenner du inkje ikvell, ikvell,
at Livet, det er no det likaste lell ?"
— So andad eg ut av min Barm so saar
den Dauda-Dumba i djupe Drag.
Eg drakk av den Lufti so frisk og klaar,
og klinkad med Livet, som liver idag.
Eg nikkad til Lauv og til Gras og til Blom,
eg trallad aat Fuglo, so Lunden gav Ljom:
„Han Per, han Per,
aa — hei! Hurra! tralala! — han er her !
Og det kan han kjenna ikvell, ikvell,
at Livet, det er no det likaste lell!"
Bersøglisviserne er SIVLES friskeste og rigeste Digtsamling.
Her findes fine og inderlige Poesier som „Løv" og „Haust",
pragtfuldt svulmende Sange som „Heis os et rødt, et flammende Flag!"
og „Vi vil os et Land!", — varme og dybe Strofer som „Ljos"
og „Solkverv". De to følgende Samlinger „Skaldemaal" (1896)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
