Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Rasmus Løland
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Rasmus Løland. 89
Stil og de smukke Naturskildringer. Straks i Begyndelsen er der
et Billede af en Solnedgang; deri er Bogens Tone anslaat, og vi
faar som et Løfte jDm et interessant Sjælemaleri: „Langt ute
der fjorden skar inn stod soli tett ned mot dei laage fjelli, ho var
so stor og raud, og skyerne ikring var som eld og glod og
regn-boge i kantarne. Yver alle fjelli paa kor sida aat fjorden laag
det eit underlegt raudblenk av solskin, og like eins burtetter alle
furutopparne kring aasen. Og her og der lyste det endaa meir
upp i ei bjørk eller osp som stod der med gult lauv. Uppetter
bakkarna og urderne under fjelli, og heilt upp mot himmelsyni
ovanfor fjellstupi, var det mest berre haustgul lauvskog, og tréi
vart alle stader liksom so luvande og store, naar dei gulna og
soli skein soleis paa dei; jamvel smaabjørkerne i skaarerne upp-
etter fjellveggjerne stod der som dei vøre gilde store tre.....
Var det soleis det hadde vore aust i dei underlege landi der det
hadde hendt alt det dei las um i bibelsoga? Han hadde alltid
tenkt sig mest det, berre at der var varmare sol. Furorne var
sedertréi paa Libanonfjelli, og dei gule bjørkerne maatte vera
palmetréi; og dei raudgule osperne oljetréi . . . Aa nei der maatte
ha vore endda mykje underlegare. Og der gjekk folke ikring og
var hyrdingar i skogarne, og der hadde Vaarherre sjølv gjenge
millom dei, og der ein stad hadde Paradise sjølv vore" . . .
Men Bogen holder ikke det Løfte, som denne Skildring giver.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
