Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Welhaven kjende seint diktarkailet, og han vart
tidleg ein gamall mann. Han var 31 aar, daa han
gav ut den fyrste diktsamlingi si, og han var ikkje
meir enn 52, daa han i 1860 gav ut den siste
Eit par aar etter fekk han ein heilesjukdom, som
tok meir og meir paa han, til han i 1868 laut taka
avskil fraa universitetet. Daa dei fastsette etterløni
hans, nytta stortinget høvet til aa syna, at det ikkje
forstod den vigtuge gjerningi hans; men
student-arne gav honom uppreising; dei kom i flokk og
fylgje og fagna den aldrande diktaren, — og djupt
rørd lydde han paa Bjørnsons vakre ord, som fraa
unge lippor gav honom den atterklaug, han eit
heilt diktarliv hadde lengta etter:
Lyt nu, du ludende sanger,
tonerne strømme tilbage!
Varmt om dit sind
ungdommens glade falanger
under dit vindu dem jage
jublende ind.
Hjerternes gjenlyd sig gynger
høit i det blaa,
i det solsitrende blaa,
hvori din sølverne tone den slynger.
Welhaven livde fem aar etter dette; men han
vart aldri meir arbeidsfør. Han døydde den 21.
oktober 1873.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
