Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hedenskapets tragedie
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
44
Men nei takk, den karen skulde han ikke ha mere
befatning med. Nu skulde det være slutt med av
gudsdyrkelsen her i hjemmet hans. Han grep den
øieblikkelig og kastet den på varmen. Ingen makt
på jorden skulde få Kianglaoban til å bøie kne for
en slik trekloss en gang til.
Så fikk han fatt i tusj og pensel og papir og
gav sig til å skrive brev. Det var ingen lett sak for
gamle Kiang. Fingrene hans var nok mere vant
til å handtere hakke enn pensel. Og nogen stiv lit
terat var han nok ikke. Men brevet blev da ferdig
efter en del strev. Det var stilet til hans venn evan
gelisten oppe på fjellet og inneholdt en bønn om at
den ærede herre og de andre kristne måtte være så
inderlig snilde å komme ned i hans uverdige hytte
og holde andakt for ham seiv og de andre i huset.
For nu hadde han ekspedert avguden ut av verden,
og nu i denne sykdomstiden hadde han fått så me
gen hjelp av de kristne, så han forstod at deres
Gud måtte være sterkere enn alle avguder tilsam
menlagt. Kort sagt, det skulde være slutt på av
gudsdyrkelsen, — nu vilde han bli en kristen.
Denne patient er en av de takknemligste
patienter jeg har hatt i Kina. Han er gjerne en av
de første som kommer og hilser på oss når vi kom
mer til fjells om sommeren. Og alltid bringer han
med sig en gave iet blåstripet tørklæ. Da pakker
han ut noget av det beste som hans vesle, fattige
gardsbruk kan skaffe til veie, en del egg, nogen
maiskolber og nogen tomater. Og hver søndag ser
vi ham som en stillferdig og andektig tilhører nede
i kirken.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
