- Project Runeberg -  Svensk-tysk ordbok /
566

(1915) [MARC] Author: Axel Klint - Tema: Dictionaries
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - S - skaf ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)


skaf
366
skaka
Skaf, -vet, ~ ( huden) 1. Hautabschürfung
f. Schrunde f. 2. (linnen) Scharpie f. 3.
(skaf-ning) Abscheuerung f. 4. F Beischlaf m③.
Skaffa I. vt. ~ gn gt jm et. verchaffen, (an-)
schaffen; hon ~r (beställer) sin son stöflar sie
besorgt Stiefel für ihren Sohn; ~ mig litet
papper bringen Sie mir ein wenig Papier;
(beställ) mig ett stadsbud, en häst besorgen
Sie mir einen Dienstmann, ein Pferd.
II. vi. 1. han har mycket att ~ er hat viel
zu schaffen; hon ger mig mycket att ~ sie
giebt mir, macht mir viel zu schaffen;
därmed har han intet att ~ damit hat er
nichts zu schaffen. 2. F Esswaren kaufen.
III. (med adverb) bori fortschaffen,
(af-skaffa) in Wegfall bringen; fram, ~ hit
herbei-schaffen, -bringen; ihop en summa
eine Summe auf-, zusammen-bringen;
ned, upp kofferten lassen Sie den Koffer
herunter-, herauf-, -liinauf-bringen;
undan wegschaffen; ut gt et. her-,
hinausschaffen; gn gt åter jm et. wieder
schaffen; gt ö/ver et. her-,
hin-überschaffen.
skaffare, -n, ~ Proviantverwalter m②,
Steward m②, Bottelier m(f).
Skafferi’, ~et, ~er Speisekammer f.
skaffning, ~en Esswaren pl.
skaffötters ad. ligga ~ mit den Füssen
gegen einander liegen,
skafgras~et (Winter-)Schachtelhalm
wn② (equisetum hiemale).
Skafjärn T ~et, ~ Schabeisen n④,
Schaber m③.
Skafknif T -ven, -var Schabmesser m③.
skafning^en, ~ar 1. Abscheuerung f. 2.
(det skafda) Schabsei n②.
skafspån, ~en Schabsei n②.
skafsår, ~et, ~ Hautabschürfung f,
geschundene Haut (E) ( foten am Fusse),
durchgegangener Fuss; få ~ på foten sich
den Fuss wund gehen; pl.
Hautabschürfungen pl., geschundene Stellen der Haut.
Skaft, ~et, ~ 1. Griff m②, (knif~) Heft n④,
(kvasts) Stiel m③. 2. (i väf) Schaft m②,
(pip–) Rohr n④, (penn~) Halter m②. 3. F ha
hufvud på ~ nicht auf den Kopf gefallen
sein. 4. ~ ( not) Stiel m①.
Bkafta vt. 1. mit Heft, Stiel versehen. 2.
stöflar, lansar Stiefel, Lanzen Schäften. 3.
T fyr—å (väf) vierschäftig. 4. % kort—di
blad kurzgestieltes Blatt.
Skaft-hawmare T Stielhammer m②; ~håln
(i hammare) Stielloch n④; -skålla T (å knif)
Schale f; ~säd ungedroschenesKorn;
tionde Feldzehnt m③.
Skafull T ~en Schabe wolle f.
skafva (skafde, skaft) I. vt vi. 1. scheuern;
skjortan, klädesplagget ~er das Hemd, das
Kleidungsstück scheuert (die Haut), kratzt;
kragen ~er mig der Kragen scheuert mich,
reibt den Hals, reibt am Halse; häl
skinnet (på kroppen) die Haut wund reiben;
stöfveln har skaft mig der Stiefel hat mich
gerieben; spiken har skaft häl lädret,
skinnet der Nagel hat das Leder, die Haut
durchgerieben; boken är skafd i ryggen der
Buchrücken ist abgescheuert,
abgerieben. 2. T ~ skinn, metaller Häute, Metalle
schaben. 3. (snålas) skinna och ~ schaben
und scharren. H. (med adverb) ~ a’f, ~
bort abscheuern, abschürfen, (i yrken)
abschaben; ige’nom gt et. durch’reiben;
~ sönder gt et. zerreiben, zerschäben; ~
sönder skinnet (på kroppen) die Haut wund
reiben.
Skak, ~et 1. Schütteln n②. 2. (å tröskverk)
Strohschüttler m③. 3. F hö- Heuwagen
m②.
Skaka I. vt. vi. 1. schütteln; fruktträd
Obstbäume schütteln; stoßet af fötterna
den Staub von seinen Schuhen schütteln;
~ hufvudet den Kopf schütteln; ruska
och ~ duktigt på gn jn derb rütteln und
schütteln; vagnen ~r der Wagen stösst,
rüttelt, schüttelt, F stuckert; hela huset
~de das ganze Haus erbebte, erzitterte;
en jordbäfning ~de huset ein Erdbeben
erschütterte das Haus. 2. hand med gn jm
die Hand geben, schütteln; ~ af skratt
sich vor Lachen schütteln; ~ af rädsla
vor Furcht zittern. 3. (fig.) det ~r man ur
ärmen das schüttelt man aus dem Ärmel.
II. (med adverb) a’f gt et. abschütteln;
a’f (dammet af) rocken den Rock
ausschütteln; bort wegschütteln; ~ ned
herunterschütteln; ~ om’ um’schütteln;
»önder zerschütteln; ~ upp aufrütteln, (fig.
sinnet) aufregen, aufschüttern; ar
dammet ur kläderna den Staub aus den Kleidern,


<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 12:55:39 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/klint/0574.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free